کدام گونه های طوطی به خوبی با هم زندگی می‌کنند؟

بسیاری از صاحبان پرندگان خانگی کار خود را با نگهداری از یک پرنده آغاز می‌کنند و سپس از گونه های بیشتری از آنها مراقبت می‌کنند. اما در این میان، این سوال مطرح می‌شود که کدام گونه های طوطی به خوبی با هم زندگی می‌کنند؟ برای فهمیدن جواب این سوال با ما در ادامه این مطلب همراه باشید.

همانطور که گفتیم در بسیاری از مواقع، اگر شخصی از بیشتر از یک طوطی نگهداری کند، این پرندگان معمولاً از گونه های مختلفی هستند. اما آیا نگهداری از گونه های مختلف دشوار است؟ در پاسخ باید بگوییم که سازگاری پرندگان خانگی با هم، بسته به شخصیت فردی پرنده و متغیرهای دیگر، متفاوت است. یک پرنده بالغ ممکن است قبل از زندگی با شما شرایط خوبی را تجربه نکرده باشد و از انجایی که حیوانات باهوش، مستعد آسیب های روانی هستند؛ این تجربه ممکن است بر رفتار آنها تأثیر بگذارد. طوطی ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند.

ارتباط پرندگان با صاحب خود و لزوم همراهی با یک پرنده جدید

اکثر صاحبان طوطی ها کار را با یک پرنده شروع کرده و اغلب یک طوطی یا کوکاتیل را برای نگهداری انتخاب می‌کنند. چرا که این پرندگان برای چندین دهه اهلی شده اند، جثه کوچکی دارند و خرید آنها کم هزینه است. از این رو نگهداری آنها از هر نظر آسان است، البته به جز زمانی که صحبت از صورتحساب دامپزشکان می‌شود.

همچنین شما ممکن است دو پرنده جوان را با هم به خانه خود بیاورید، اگر آنها از یک کلاچ باشند قبلاً به یکدیگر عادت کرده اند. پس سازگاری پرندگان خانگی با هم در آنها دیده می‌شود و این پرندگان با آرامش در کنار هم بزرگ می‌شوند. این پرندگان ممکن است غیر همجنس و یا همجنس باشند. زیرا در طبیعت پیوند همجنس ها نیز غیر معمول نیست و طوطی ها پرندگان اجتماعی هستند. بنابراین جای تعجب نیست طوطی که به تنهایی نگهداری می‌شود، اغلب با یکی از اعضای خانواده انسان بیشتر از سایرین ارتباط برقرار می‌کند.

کسی که گاهی همجنس نیست، او را تمیز و تغذیه کرده و از او مراقبت می‌کند. پس آنچه مسلم است، این است که طوطی ها با همنشینی رشد می‌کنند و گاهی اوقات یک طوطی مجرد، پرنده ای را که صاحبش برای او انتخاب کرده، نادیده می‌گیرد و در عوض توجه خود را متمرکز به دوست انسانی خود می‌کند.

در همین راستا یک طوطی منفرد، به ویژه یک کوکاتیل، محبت بیش از حد فیزیکی را به مراقب انسان خود نشان می‌دهد که این می‌تواند بعدها منجر به انواع مشکلات رفتاری شود. اما زمانی که دو پرنده جوان از گونه های مشابه یا متفاوت با هم بزرگ می‌شوند و از صاحب خود محبت، آموزش و مراقبت دریافت می‌کنند، معمولاً با هر کسی در خانه، دوست هستند و تربیت آنها آسان تر است. اما چطور باید یک پرنده جدید را به دوست پردار خود معرفی کنید؟

چگونه پرنده جدید را به طوطی خود معرفی کنیم؟

امروزه به طور کلی پذیرفته شده است که طوطی ها در همراهی دیگر پرندگان، بهتر رشد می‌کنند. زیرا آنها حیوانات گله هستند اما معرفی یک پرنده جدید به طوطیتان همیشه هم آسان نیست. به طور مثال اگر می‌خواهید طوطی‌ای با مشکلات رفتاری را بپذیرید، باید مطمئن شوید که صبر و زمان لازم را دارید تا اعتماد یک پرنده را جلب کنید و شرایط زیر را برای این پرنده فراهم نمایید.

محل مناسبی را برای نگهداری از بیش از یک پرنده انتخاب کنید

فراموش نکنید طوطی‌هایی که برای یکدیگر ناشناخته هستند، نمی‌توانند قفس مشابهی داشته باشند. چرا که این کار تقریباً منجر به درگیری خواهد شد و حداقل احساس وحشتی را ایجاد می‌کند که برای هر دو پرنده شما استرس زا است.

البته مراحل دعوا بین طوطی ها از جیغ زدن تا حملات فیزیکی متفاوت است. اما گاهی گزش هایی ایجاد می‌شود که می‌تواند باعث صدمات طولانی مدت و حتی کشنده شود. پس فضای کافی برای دو قفس مورد نیاز است. توجه داشته باشید یکی از روش‌های جلوگیری از آسیب دیدن پرنده این است که پرنده جدید را برای چند روز یا بیشتر در قفس قرار دهید تا بتواند با محیط اطراف و ساکنان آن آشنا شود. این کار همچنین به پرندگان قبلی این امکان را می‌دهد تا با پرنده جدید آشنا شوند.

پرنده جدید را از همان گونه یا گونه های سازگار انتخاب کنید

معرفی گونه های مشابه آسان تر از سایرین است. با این حال در بسیاری از مواقع سازگاری پرندگان خانگی با هم در گونه های مختلط نیز دیده می‌شود. البته اگر جفت ها در شرایط تولید مثل باشند، ممکن است مشکلاتی برایشان ایجاد شود. چرا که پرندگان معمولاً در هنگام تولید مثل یک قلمرو ایجاد کرده و به شدت از آن دفاع می‌کنند.

همینطور عقل سلیم به ما می‌گوید که بهتر است تفاوت فاحشی در اندازه دو پرنده وجود نداشته باشد. البته پرندگان کوچک و بزرگی هستند که بدون اصطکاک با هم زندگی می‌کنند. با همه اینها در حالت کلی این دو گونه در صورت بی احتیاطی در نگهداری از پرندگانی که به یکدیگر عادت نکرده‌اند، می‌تواند نتایج فاجعه ‌باری در پی داشته باشد.

قرنطینه پرنده جدید

برای اطمینان از سازگاری پرندگان خانگی با هم بهتر است برای پرنده جدید، قرنطینه در نظر گرفته شود. مدت زمان قرنطینه را می‌توان با مشورت دامپزشک پرندگان خود و بسته به موقعیت تعیین کرد. اما معمولاً به طور کلی دو تا شش هفته برای این کار مناسب است.
توجه داشته باشید که این یک روش استاندارد معرفی دو طوطی به یکدیگر است که موجب حساسیت زدایی می‌شود. همینطور با این روش شما این امکان را دارید تا هنگامی که مطمئن شدید خطر بیماری وجود ندارد، دو قفس را در یک اتاق و نه خیلی نزدیک به هم قرار دهید. سپس شما تعامل را مشاهده می‌کنید. آیا آنها با عصبانیت پرهای خود را پف می‌دهند و جیغ می‌زنند یا به نظر می‌رسد به یکدیگر علاقمند هستند؟ اگر پرندگانتان به هم علاقمند بودند، می‌توانید پس از سپری شدن زمان تعیین شده، قفس ها را کنار هم قرار دهید.

فراموش نکنید اینکه چقدر طول می‌کشد تا دو پرنده عجیب یکدیگر را بپذیرند، به خلق و خوی پرندگان بستگی دارد. پرندگان به طور طبیعی حساس هستند و از زبان بدن انسان سرنخ می‌گیرند. بنابراین، اگر شما، مراقب، آرام باشید، می‌توانید به دوستی انها کمک کنید. به یاد داشته باشید هر چقدر هم که طوطی خانگی با انسان سازگاری داشته باشد، واکنش‌ها و ارتباط آنها با همنوع خود متفاوت است. از این رو توصیه می‌کنیم حداقل دو یا چند ایستگاه تغذیه برای جستجوی علوفه تهیه کنید تا در نهایت آنها بتوانند از یک کاسه غذای پرنده خود را به صورت اشتراکی بخورند.

سازگاری پرندگان خانگی با هم در گونه های مختلف پاراکیت

در اینجا با بررسی آخرین نکته در خصوص سازگاری پرندگان خانگی با هم، مقاله را به پایان می‌رسانیم.

در پاراکیت ها معمولاً گونه‌های مختلف به خوبی با هم مخلوط می‌شوند. جز زمانی که گونه‌های خاصی در شرایط پرورشی و تولید مثل باشند. در این زمان است که آنها می‌توانند نسبت به پاراکیت‌های دیگر تهاجمی شوند. بنابراین توصیه می‌شود هنگام تولید مثل، آنها را از هم جدا نگه دارید. (برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، می‌توانید مقاله دیگر ما را با عنوان «چگونه یک پاراکیت جدید را به پرنده خود معرفی کنیم؟» در وبلاگ دانه مارکت بخوانید.)
اما اگر نمی‌خواهید پرندگان خود را پرورش دهید، می‌توانید جنسیت ها را از هم جدا کنید و همه نر و ماده ها را در یک محیط پرندگان یا قفس نگهداری کنید.