با طوطی پشت قرمز (طوطی دنده قرمز) و ویژگی‌های آن بیشتر آشنا شوید!

پاراکیت ها یکی از محبوبترین پرندگان خانگی در تمام دنیا هستند. آنها نه تنها زیبا هستند، بلکه می‌توانند با محبت و سرگرم کننده نیز باشند. طوطی دنده قرمز یا طوطی پشت قرمز که با نام علمی (Psephotus haematonotus) شناخته می‌شود از جمله پاراکیت های بومی استرالیا است. این طوطی 15 تا 30 سال عمر می‌کند و از جمله پرندگان دوست داشتنی و عموماً خوش اخلاق است. در این مقاله از دانه مارکت شما را بیشتر با ویژگی های شخصیتی (Red Rump Parakeet)، تغذیه و روش نگهداری از این پرنده آشنا می‌کنیم؛ پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.

طوطی دنده قرمز چگونه پرنده ای است؟

بدن طوطی نر عمدتاً از پرهای سبز زمردی روشن پوشیده شده است و یک لکه آبی بزرگ در اطراف چشم‌های پرنده وجود دارد. این نوع طوطی دارای یک منقار نارنجی روشن است و در نوک دم خود و همچنین چند جای دیگر (معمولاً فقط یک یا دو پر) دارای پرهای قرمز است. طوطی ماده نیز به اندازه جنس نر این پرنده زیبا است، با این تفاوت که رنگ‌های پرهای او کمی تیره‌تر بوده و به جای سبز، کمی زرد رنگ است. هر دو پرنده نر و ماده دارای منقار، چشم و پاهای مشابهی هستند و اگر در فصل تولید مثل نباشند، تشخیص آنها می‌تواند دشوار باشد! چرا که تنها تفاوتشان این است که صورت ماده ها کمی روشن تر از نرها است. ناگفته نماند که طول بدن پرنده بزرگسال در این گونه در حدود 25 تا 30 سانتیمتر است.

خاستگاه و تاریخچه

شاید جالب باشد که بدانید اولین پاراکیت های قرمز در نیو ساوت ولز استرالیا پیدا شدند. آنها اهل استرالیا هستند و هزاران سال است که در آنجا زندگی می‌کنند. از این رو از گونه های بومی محافظت شده استرالیا در نظر گرفته می‌شوند. به همین دلیل، اگرچه می‌توانید در استرالیا صاحب یک طوطی دنده قرمزشوید اما نمی‌توانید آنها را از طبیعت شکار کرده یا به کشور دیگری صادر کنید.
با این حال بد نیست بدانید که ژاپنی ها به مدت بیش از 40 سال پاراکیت های پشت قرمز را در ژاپن پرورش دادند. آنها به حیوانات خانگی محبوبی تبدیل شدند چرا که بسیار کوچکتر از سایر نژادهای طوطی هستند، بنابراین برای زندگی در آپارتمان هایی با فضای محدود مناسبند.

خلق و خوی طوطی پشت قرمز

دنده قرمزها پرندگانی بسیار دوست داشتنی، بازیگوش و پرانرژی هستند. آنها عموماً خوش اخلاق هستند و تماشای آنها برای هر کسی که یکی از این پرندگان را به عنوان حیوان خانگی خود انتخاب می‌کند، لذت بخش است! اگر به خرید یکی از این موجودات رنگارنگ فکر می‌کنید، آماده باشید که از تماشای تعامل آنها با اعضای خانواده و سایر حیوانات خانگی خود لذت ببرید. با این حال، چند واقعیت وجود دارد که به عنوان یک صاحب تازه کار باید در مورد این نوع خاص از طوطی بدانید.
توجه داشته باشید علیرغم اینکه دنده قرمزها، طوطی‌های کوچکی هستند، اما آموزش آنها ممکن است به آسانی انواع دیگر گونه‌های کوچک‌تر مانند کاکوتی‌ها نباشد. در واقع، آنها می‌توانند در این زمینه بسیار مشکل ساز باشند. پس اگر برای آموزش آنها وقت نگذارید، ممکن است در مراحل بعدی زندگی با طوطی خود، با بسیاری از مسائل رفتاری مواجه شوید. آنها همچنین پرندگان بسیار حساسی هستند، پس اگر برای مدت طولانی تنها بمانند ممکن است افسرده شوند.

پاراکیت های دنده قرمز در صورتی که انرژی اضافی زیادی داشته باشند، مستعد کندن پرهای خود هستند. اگر این اتفاق افتاد، باید به حیوان خانگی خود فعالیت های زیادی بدهید تا انرژی اضافی خود را در طول روز مصرف کند. این کار به او کمک می‌کند تا از کسالت دوری کند و از ناراحتی دور بماند.

بر این اساس می‌توانیم بگوییم که نگهداری از طوطی پشت قرمز مزایا و معایبی دارد. طرفداران این پرنده معتقدند که دنده قرمزها پرندگانی بسیار مقرون به صرفه هستند که به قفس کوچکتری برای نگهداری نیاز دارند. آنها همچنین حیوانات خانگی عالی برای خانواده های دارای فرزند به شمار می‌روند. اما متاسفانه طول عمر کوتاهی دارند و مانند سایر گونه های طوطی‌، باهوش نیستند.

گفتار و آواز

طوطی های دنده قرمز به آوازهای شیرین خود معروف هستند! این پرندگان صداهای بسیار متنوعی دارند، اما انتظار نداشته باشید که پرنده شما هر بار که برای او زمزمه می‌کنید، «دوستت دارم» را برای شما تکرار کند. آنها می‌توانند یاد بگیرند که چگونه صحبت کنند البته اگر به اندازه کافی صبور باشید و زمان زیادی را صرف آموزش آنها کنید.
بنابراین اگر یک طوطی می‌خواهید که بتواند صحبت کند، شاید انواع دیگر این پرندگان برای شما مناسب تر باشند. با این حال، اگر تنها چیزی که می‌خواهید یک همراه زیبا، با شخصیتی دوست داشتنی است، پس بدانید که طوطی پشت قرمز در خانواده شما بسیار خوب عمل می‌کند!
صدای معمولی این طوطی ها به صورت جیک و جیر جیر است، اما اکثر طوطی های دنده قرمز عاشق سوت زدن نیز هستند. آنها معمولاً وقتی کم سن و سالتر هستند از والدین خود یاد می‌گیرند که چطور آواز بخوانند. بنابراین اگر یکی از بزرگسالان را خریداری کنید، ممکن است نتواند آواز بخواند.

رژیم غذایی و تغذیه؛ طوطی دنده قرمز چه می‌خورد؟

شما می‌توانید برای تغذیه دنده قرمزها، غذای طوطی خود را با مقداری میوه و دانه مخلوط کنید. البته توجه داشته باشید که این پرندگان به دلیل محتوای چربی زیادی که دارند نباید غذاهای زیادی بخورند. بنابراین بهتر است چیزی خارج از نیازشان به آنها ندهید.
همینطور به یاد داشته باشید که آنها پرندگان کوچکی هستند، بنابراین به غذای زیادی نیاز ندارند، پس حدود 2 قاشق غذاخوری در هر وعده برایشان کافی است. با این حال، مهم است که سلامت تغذیه را حفظ کنید، چرا که اگر غذا برای پاراکیت شما ناخوشایند باشد، ممکن است به دلیل کمبود اشتها تمایلی به خوردن آن نداشته باشد. اگر این اتفاق افتاد، می‌توانید مقداری آب گرم را با دانه مخلوط کنید و در ظرف کوچکی به او بدهید.

مشکلات رایج سلامتی

هنگام تصمیم گیری در مورد خرید انواع طوطی باید به نکات زیادی از جمله سلامت پرنده توجه نمایید. البته خوشبختانه، این گونه به اندازه برخی از عموزاده های بزرگترش تحت تأثیر بیماری قرار نمی‌گیرد. با این حال، مواردی وجود دارد که بهتر است مراقب آنها باشید.

شایع‌ترین مشکلات سلامتی طوطی دنده قرمز عبارتند از:

• آلرژی ناشی از رژیم غذایی نامناسب یا تغییرات محیطی
• گاز گرفتن یا جیغ زدن
• بیماری متابولیک استخوان که معمولاً به دلیل کمبود کلسیم در رژیم غذایی نامناسب از طرف صاحبان رخ می‌دهد.
• کندن بیش از حد پر که می‌تواند نشان دهنده یک مشکل روانی و همچنین استرس در پرنده باشد.

لازم به ذکر است که بهترین راه برای پیشگیری از این بیماری ها یا درمان زودهنگام آنها این است که پرنده خود را شاد و سالم نگه دارید. پس رژیم غذایی مناسبی را برای او در نظر بگیرید و امکان ورزش کردن را برای پاراکیت پشت قرمز خود مهیا کنید. همچنین مهم است پرنده ای را تهیه کنید که حداقل دو سال سن داشته باشد. چرا که طوطی‌های مسن‌تر معمولاً سالم‌تر هستند و شخصیت بهتری نسبت به پرندگان جوان‌ دارند.

چگونه از یک طوطی دنده قرمز مراقبت کنیم؟

اگر تصمیم دارید که از یک طوطی پشت قرمز به عنوان حیوان خانگی خود نگهداری کنید، بد نیست به نکات زیر توجه کنید. اول از همه باید بدانید که طوطی دنده قرمزِ نر به یک قفس حداقل 60 در 60 سانتیمتر نیاز دارد تا احساس راحتی کند. اما اگر بیش از یک پرنده نر دارید، باید اندازه قفس را دو برابر کنید. البته ماده ها نیز به فضای مشابهی نیاز دارند، اما اگر جدا از نرها قرار بگیرند، می‌توانند در یک محوطه کوچکتر با هم زندگی کنند.
به عنوان صاحب دنده قرمزها باید بدانید که این گونه از طوطی‌ها حیوانات خانگی کاملاً تمیزی هستند. آنها غذای خود را به اطراف نمی‌ریزند و در تمام قفس مدفوع نمی‌کنند. آنها همچنین در مورد نظافت و تمیز کردن خود سختگیر هستند. پرندگان نر به داشتن صدای بلند و جیغ زدن در طول روز معروف هستند، بنابراین اگر به دنبال یک حیوان خانگی ساکت هستید، بهتر است این پرندگان را خریداری نکنید، مگر اینکه تحمل چالشهای روزانه را داشته باشید! (برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانید مقاله دیگر ما را با عنوان « ساکت نگه داشتن پرندگان خانگی با سه روش ساده » در وبلاگ دانه مارکت بخوانید.)

کلام آخر

طوطی دنده قرمز یک حیوان خانگی فوق‌العاده برای افرادی است که بیش از یک پرنده معمولی می‌خواهند. این گونه دارای ویژگی های مثبت بسیاری از جمله مراقبت آسان و بازیگوش بودن است. با این حال، قبل از تصمیم گیری باید کمی تحقیق کنید زیرا برای شاد و سلامت نگه داشتن این پرندگان الزامات خاصی وجود دارد. در پایان یادآور می‌شویم که برای آشنایی با سایر پرندگان خانگی و وحشی می‌توانید مقالات دیگر ما را در وبلاگ دانه مارکت بخوانید و دان و غلات مورد نیاز پرنده خود را به صورت ارگانیک و در کمترین زمان ممکن از فروشگاه اینترنتی ما خریداری کنید.