طوطی دریایی اطلس یا دلقک دریایی آتلانتیک را بیشتر بشناسید!

طوطی دریایی اطلس یا همان آتلانتیک پافین، یک پرنده دریایی کوچک است که وزن آن کمی بیش از یک پوند است. این تنها گونه از این پرنده است که در اقیانوس اطلس یافت می‌شود که با لقب “دلقک دریایی” هم شناخته می‌شود. از جمله ویژگی‌های بارز این پرنده، پرهای سیاه و سفید، منقار رنگارنگ مثلثی شکل و وضعیت ایستاده آن در هنگام نشستن است. اما این همه چیز در مورد پافین‌ها نیست. پس اگر تمایل دارید تا با این پرنده بامزه بیشتر آشنا شوید، در ادامه این مطلب از دانه مارکت همراه ما باشید.

طوطی دریایی اطلس چگونه پرنده‌ای است؟

پافین اطلس یک پرنده دریایی رنگارنگ است که دارای تاج و پشت سیاه، گونه هایی با لکه خاکستری کم رنگ و اندامهای زیرین سفید رنگ است. این پرنده، منقاری به رنگ قرمز و مشکی دارد و پاهای آن هم نارنجی و پهن است. طوطی دریایی اطلس در زمستان در دریا پوست اندازی می‌کند که این کار برخی از ویژگی های رنگ روشن صورت آن را از بین می‌برد اما در طول بهار، رنگ دوباره به پوست پرنده برمی‌گردد.

جوجه‌ها دارای پرهای مشابه با بزرگسالان هستند اما گونه‌های آنها خاکستری تیره است. همچنین جوجه‌ها تزیینات رنگ روشنی بر سر ندارند، منقار آنها باریکتر و خاکستری تیره با نوک قهوه ای مایل به زرد است و پاهایشان نیز تیره است. پافین‌های شمالی معمولاً بزرگ‌تر از همنوعان خود در جنوب هستند و زیرگونه‌های متفاوتی دارند. به طور کلی سه زیرگونه از طوطی دریایی اطلس شناخته شده است که عمدتاً از نظر اندازه از هم متفاوتند. اما این پرندگان معمولاً 28-30 سانتیمتر طول دارند، ارتفاع آنها به 20 سانتیمتر می‌رسد و وزنشان حدود 500 گرم است. این پرندگان دریایی می‌توانند با سرعت 88 کیلومتر بر ساعت شنا کنند و 20 تا 30 سال نیز زنده بمانند.

زیستگاه آتلانتیک پافین کجا است؟

آتلانتیک پافین یک پرنده دریایی از آب های سرد است که در خارج از فصل لانه سازی در اقیانوس اطلس شمالی از شرق آمریکای شمالی تا ایسلند و سواحل شمال غربی اروپا در جنوب تا اسپانیا یافت می‌شود. در ایالات متحده، بهترین راه برای دیدن این پرندگان دریایی کوچک سفر با قایق به جزایر صخره ای در نزدیکی مین است، جایی که این پرندگان از اواخر آوریل تا اوت در آن لانه می‌کنند. طوطی دریایی اطلس در کانادا، اسکاتلند، گرینلند، نروژ و به ویژه ایسلند هم لانه می‌سازد.
از این رو به طور کلی می‌توان گفت که زیستگاه این پرندگان، آبهای ساحلی و فراساحلی است. البته آنها خارج از فصل تولید مثل معمولاً به خوبی در دریا، حتی در اواسط اقیانوس، در جزایری لانه می‌سازند که در آن امکان لانه‌سازی در بین حفره‌ها یا شکاف‌ بین سنگ‌ها فراهم شده است. این نوع پرنده همچنین در اطراف لبه‌های اقیانوس اطلس شمالی آشیانه دارد. جالب است بدانید آتلانتیک پافین که در مکان‌های لانه‌ سازی‌اش آرام است، اغلب در زمستان منزوی است و دور از خشکی در اقیانوس، آزاد است.

رژیم غذایی و تغذیه؛ طوطی دریایی اطلس چه می‌خورد؟

پافین های اقیانوس اطلس گوشتخوار هستند. رژیم غذایی آنها تقریباً به طور کامل از ماهی تشکیل شده است، اگرچه آنها گاهی اوقات میگو، سخت پوستان دیگر، نرم تنان و کرم های پرزدار را هم می‌خورند. آنها شناگران بسیار خوبی هستند و از بال های خود به عنوان باله برای شیرجه زدن و شنا در زیر آب، هنگام تعقیب طعمه که معمولاً ماهی های علوفه ای کوچک مانند شاه ماهی، مار ماهی و کاپلین است، استفاده می‌کنند. همانطور که گفتیم آنها نرم تنان و سخت پوستان را هم می‌گیرند و در حین جستجوی غذا تا عمق 200 فوتی غواصی می‌کنند.

غذایی که برای بچه ها در لانه آورده می‌شود هم بیشتر از ماهی های کوچک تشکیل شده است. رژیم غذایی بزرگسالان (به ویژه در زمستان) ناشناخته است اما ممکن است سخت پوستان، نرم تنان و کرم های دریایی را شامل شود. لازم به ذکر است که طوطی دریایی اطلس با اینکه بالهای کوتاهی دارد، می‌تواند برخلاف پنگوئن‌ها پرواز کرده و به دنبال طعمه خود برود. ناگفته نماند که برای آشنایی با دیگر پرندگان ماهی خوار می‌توانید مقاله دیگر ما را با عنوان « باکلان بزرگ و تولید مثل آن » در وبلاگ دانه مارکت بخوانید.

تولید مثل و پرورش جوجه ها در طوطی دریایی اطلس

آتلانتیک پافین‌ها تک همسر هستند و مادام العمر جفت می‌شوند. نر زمان بیشتری را صرف نگهبانی و نگهداری از لانه می‌کند، در حالی که ماده بیشتر درگیر جوجه کشی و تغذیه جوجه است. پس از بازگشت به خانه، پافین‌های اقیانوس اطلس در اسرع وقت شروع به حفاری در بالای صخره‌های علف‌دار می‌کنند. البته آنها ممکن است از سوراخ‌های موجود، دوباره استفاده کنند یا گاهی هم در شکاف‌ها و یا در میان سنگ‌ها لانه کنند. در این زمان اغلب، یکی از پرندگان نر یا ماده بیرون از ورودی می‌ایستد تا دیگری حفاری کرده و خاک و شن را بیرون بزند.

تخمگذاری در ماه آوریل در مستعمرات جنوبی شروع می‌شود، اما به ندرت قبل از ژوئن در گرینلند رخ می‌دهد. ماده یک تخم سفیدِ تکی می‌گذارد و هر دو پرنده نر و ماده آن را حدود 39-45 روز جوجه کشی می‌کنند. جوجه پوشیده از پرهای سیاه کرکی است و چشمانش باز است و به محض بیرون آمدن از تخم می‌تواند بایستد. جوجه تازه از تخم درامده، بیشتر اوقات می‌خوابد اما در وقت بیداری در اطراف لانه‌ حرکت می‌کند، سنگ‌های کوچک را برمی‌دارد و می‌اندازد و بال‌های نابالغ خود را تکان می‌دهد.

معمولاً 34 تا 50 روز طول می‌کشد تا جوجه بپرد و معمولاً برای اولین بار در شب لانه را ترک می‌کند که خطر شکار در کمترین حد خود است. پس وقتی لحظه موعود فرا می‌رسد، از لانه بیرون می‌آید و راه می‌رود، می‌دود و راه خود را به دریا می‌زند. وقتی به آب می‌رسد، به سمت دریا می‌رود تا جایی که ممکن است تا سپیده‌دم 3 کیلومتر (2 مایل) از ساحل دور شود. جالب است بدانید پس از آن، جوجه به مدت 2-3 سال به خشکی باز نمی‌گردد. در نهایت طوطی دریایی اطلس در سن 5-4 سالگی بالغ شده و قادر به تولیدمثل می‌شود.

عادات و سبک زندگی

طوطی دریایی اطلس بیشتر سال را دور از خشکی و در اقیانوس زندگی می‌کند و فقط برای تولیدمثل به مناطق ساحلی برمی‌گردد. او پرنده‌ای اجتماعی است و معمولاً در کلنی های بزرگ تولیدمثل می‌کند. با این حال، وقتی در دریا است، ترجیح می‌دهد منزوی بماند و مانند چوب پنبه به اطراف بچرخد و با فشار قوی پاهایش در آب حرکت کند.

این پرنده به هنگام ماهیگیری، از بال های خود به عنوان پارو استفاده می‌کند و پاهایش نیز به عنوان سکان اجازه می‌دهد تا زیر آب شنا کند. آتلانتیک پافین سریع شنا می‌کند و می‌تواند به اعماق قابل توجهی برسد و تا یک دقیقه در زیر آب بماند. او می‌تواند ماهی های کوچک را در حالِ شنا قورت دهد، اما ماهی‌های بزرگتر را به سطح زمین می‌آورد. این پرنده پرواز مستقیم دارد، معمولاً 10 متر (33 فوت) بالاتر از سطح دریا است. همچنین می تواند با سرعت 80 کیلومتر (50 مایل) در ساعت حرکت کند. اما بیشتر با پارو زدن با پاهای پره دار خود حرکت می‌کند و به ندرت به هوا می‌رود. در نهایت جالب است بدانید طوطی دریایی اطلس، نماد رسمی پرنده نیوفاندلند و لابرادور کانادا است.

تعداد و تهدیدهای جمعیتی طوطی دریایی اطلس

طبق فهرست قرمز IUCN، اندازه جمعیت جهانی آتلانتیک پافین 12 تا 14 میلیون پرنده بالغ است. جمعیت اروپا شامل 4770000-5780000 جفت است که معادل 9550000-11600000 پرنده بالغ است. در حال حاضر، این گونه در فهرست قرمز IUCN به عنوان آسیب پذیر (VU) طبقه بندی شده است و امروزه تعداد آن در حال کاهش است. دلایل اصلی کاهش جمعیت طوطی دریایی اطلس به دلیل افزایش شکار آنها توسط مرغان دریایی و ورود موش‌ها، گربه‌ها، سگ‌ها و روباه‌ها به برخی از جزایر مورد استفاده برای لانه‌ سازی است. البته آلودگی دریاها توسط بقایای سمی، غرق شدن در تورهای ماهیگیری، تغییرات آب و هوایی و کاهش ذخایر غذایی نیز در این امر موثر است.

از آنجایی که پافین ها زمستان ها را در اقیانوس سپری می‌کنند، در معرض اعمال انسان و فجایعی مانند نشت نفت هستند. پرهای روغنی باعث می‌شود پرندگان در برابر نوسانات دما آسیب پذیرتر شوند و در آب شناورتر بمانند. از این رو بسیاری از پرندگان می‌میرند و برخی دیگر، در حالی که سعی می‌کنند روغن را از روی پرهای خود پاک کنند با خوردن و استنشاق سموم از بین می‌روند. متاسفانه از گذشته انسان نیز به شکار پافین ها می‌پرداخت. بومی‌ها این پرندگان را می‌گرفتند و به صورت تازه می‌خوردند، در آب نمک می‌زدند یا دودی و خشک می‌کردند. از پرهای آنها هم در تهیه رختخواب استفاده می‌شد. از همه اینها بدتر اینکه در حال حاضر، این پرندگان زیبا هنوز هم در ایسلند و جزایر فارو صید شده و خورده می‌شوند.

کلام آخر

در این مطلب از دانه مارکت شما را با یکی از زیباترین پرندگان دریایی یعنی آتلانتیک پافین آشنا کردیم. با هم از ویژگی‌های ظاهری و رفتاریِ طوطی دریایی اطلس سخن گفتیم و رژیم غذایی و روش های تولیدمثل این پرنده را بررسی کردیم. حال نوبت شما است که اگر اطلاعات جالب دیگری در خصوص این پرنده دارید، آن را در انتهای همین صفحه با ما و دیگر خوانندگان این مطلب به اشتراک بگذارید. در پایان یادآور می‌شویم که شما ضمن مطالعه مطالب و دانستنی های جالب در خصوص انواع پرندگان در دانه مارکت، می‌توانید غذای پرنده خانگی مورد نظر خود را نیز به صورت ارگانیک و با بهترین کیفیت از فروشگاه اینترنتی ما خریداری نموده و آن را درب منزل خود در سراسر کشور تحویل بگیرید.