آلباتروس روشن فام؛ پرنده ای که کشتنش، بدشانسی می‌آورد!

آلباتروس پرنده ای دریایی از خانواده (Diomedeidae) است. این پرنده بزرگ یکی از تماشایی ترین پرندگان گلایدری است که می‌تواند ساعت ها در هوای بادی، بدون بال زدن در آسمان بماند. به همین خاطر ترجیح می‌دهد در هوای آرام، به جای پرواز کردن، روی سطح آب استراحت کند. آلباتروس روشن فام مانند سایر پرندگان اقیانوسی، آب دریا را می‌نوشد و ویژگی‌های جالب دیگری نیز دارد که می‌توانید در ادامه این مطلب از دانه مارکت با آنها آشنا شوید.

آلباتروس چگونه پرنده ای است؟

این پرندگان فوق‌العاده بزرگ هستند و طول بال‌های زیادی دارند. به طوری که بزرگترین گونه از آنها یعنی آلباتروس سرگردان، دارای بال هایی به طول 12 فوت است! با همه اینها، این پرندگان به طرز شگفت انگیزی سبک وزن هستند. بیشتر آلباتروس ها در سنگین ترین حالت خود بیش از 25 پوند وزن ندارند. اما چرا؟ پاسخ روشن است. زیرا این پرندگان کاملاً با توانایی آیرودینامیکی سازگار هستند. به این ترتیب هرچه وزن کمتری داشته باشند، پرواز برایشان آسان تر است. برخی از شناخته شده ترین آلباتروس ها به شرح زیر هستند:

• آلباتروس ابرو سیاه (Thalassarche melanophris)

این پرنده با پهنای بال‌هایی تا حدود 230 سانتی‌متر (7.5 فوت) در اقیانوس اطلس شمالی یافت می‌شود. رگه های تیره چشم این گونه، به آن ظاهری اخمو می‌دهد.

• آلباتروس پا سیاه (Diomedea nigripes)

این پرنده یکی از سه گونه شمال اقیانوس آرام با پهنای بالی در حدود 200 سانتی متر (6.5 فوت) است و رنگ آن تا حد زیادی قهوه ای دودی است. این نوع الباتروس در جزایر گرمسیری اقیانوس آرام لانه می‌سازد و به طور گسترده در سراسر اقیانوس آرام شمالی دیده می‌شود.

• آلباتروس لایسان (Phoebastria immutabilis)

این پرنده با پهنای بالی تا حدود 200 سانتی متر، دارای بدنی سفید و سطوح بالای بال تیره است. گستردگی این نوع از الباتروس تقریباً مشابه آلباتروس پا سیاه است.

• آلباتروس سلطنتی (D. epomophora)

این گونه نیز با گستره بالی تا حدود 315 سانتی متر (حدود 10 فوت)، تا حد زیادی سفید با سطوح بیرونی بال سیاه رنگ است. آلباتروس سلطنتی در جزایر نزدیک نیوزلند و نزدیک نوک جنوبی آمریکای جنوبی تولید مثل می‌کند.

• آلباتروس های دوده ای (Phoebetria)

دو گونه از این پرنده با این نام وجود دارند که دارای پهنای بالی در حدود 215 سانتی متر (7 فوت) هستند. آنها در جزایری در اقیانوس های جنوبی لانه می‌سازند.

• آلباتروس سرگردان (D. exulans)

این گونه دارای بیشترین گستردگی بال (بیش از 340 سانتی متر (11 فوت)) در میان پرندگان زنده است. نوع بالغ این پرنده اساساً شبیه به الباتروس سلطنتی است. این نوع بیشتر در جزایر نزدیک دایره قطب جنوب و در برخی جزایر در اقیانوس اطلس جنوبی لانه سازی می‌کند و در خارج از فصل تولید مثل در اقیانوس های جنوبی شمال تا حدود 30 درجه جنوبی پرسه می‌زند.

• آلباتروس آمستردام (D. amsterdamensis)

این نوع دارای بال های 280-340 سانتی متری (9-11 فوت) است. جالب است بدانید زمانی تصور می‌شد آلباتروس آمستردام زیرگونه ای از آلباتروس سرگردان است. اما تجزیه و تحلیل DNA در سال 2011 نشان داد که بیش از 265000 سال پیش از آلباتروس سرگردان جدا شده است. این گونه به عنوان یک جمعیت در معرض خطر انقراض منفرد متشکل از 170 پرنده، در جزیره نوول آمستردام در جنوب اقیانوس هند وجود دارد.

در نهایت گفتنی است دانشمندان ۲۲ گونه مختلف آلباتروس را شناسایی کرده اند که متأسفانه، بسیاری از گونه‌ها تا حدودی در معرض خطر انقراض هستند. با این حال IUCN دو گونه از انها یعنی تریستان آلباتروس و آلباتروس موج‌دار را به‌ عنوان گونه‌های در معرض خطر انقراض ثبت کرده است.

زیستگاه آلباتروس روشن فام کجا است؟

اگرچه گونه های مختلفی از آلباتروس وجود دارند، اما این پرندگان همگی زیستگاه یکسانی دارند و ان هم دریا است. به این ترتیب همه گونه ها بیشتر عمر خود را در دریا یا بالای اقیانوس می‌گذرانند و تنها زمانی به ساحل می آیند که آماده زاد و ولد باشند. همچنین بیشتر گونه‌ها ترجیح می‌دهند در مناطق بسیار عمیق تغذیه کنند، اگرچه نمی‌توانند خیلی زیرِ سطح شیرجه بزنند. با این حال به ندرت در اقیانوس هایی با عمق کمتر از 3000 فوت ماهی شکار می‌کنند.
همینطور به طور کلی این پرندگان در دو نوار پهن در سراسر اقیانوس باز نیمکره جنوبی و نیمکره شمالی به استثنای اقیانوس اطلس شمالی زندگی می‌کنند. اکثریت قریب به اتفاق گونه ها در جنوب، عمدتاً بین قطب جنوب و سواحل جنوبی آمریکای جنوبی، آفریقا و استرالیا پرسه می‌زنند و گونه های مختلفی هم در شمال اقیانوس آرام، از سواحل غربی آمریکای شمالی تا ساحل شرقی آسیا، زندگی می‌کنند.

تغذیه و رژیم غذایی

آن ها به عنوان پرندگان دریایی عمدتاً از ماهی ها و دیگر موجودات دریایی تغذیه می‌کنند. به این ترتیب آنها اغلب ماهی مرکب، اختاپوس، ماهی و میگو را از اقیانوس شکار می‌کنند. با این حال گاهی اوقات لاشه مردار یا ضایعات باقی مانده از شکارچیان دیگر را نیز می‌خورند. (برای اشنایی با سایر پرندگان مشابه، می‌توانید مقاله دیگر ما را با عنوان « با عقاب سر سفید یا عقاب گر؛ پرنده ملی ایالات متحده بیشتر آشنا شوید! » در وبلاگ دانه مارکت بخوانید.)

تولید مثل و پرورش جوجه‌ها

آلباتروس ها فقط برای تولید مثل به ساحل می‌آیند و این فعالیت در مستعمراتی که معمولاً در جزایر دورافتاده اقیانوسی هستند، رخ می‌دهد. جایی که گروه‌ها و جفت‌ها، مراسم خواستگاری که شامل نمایش‌های کشش بال‌ها و منقار همراه با صدای ناله های بلند است را اجرا می‌کنند. سپس تک تخم سفید بزرگی روی زمین خالی یا در یک لانه گذاشته می‌شود و والدین از آن نگهداری می‌کنند. رشد آلباتروس جوان به خصوص در گونه های بزرگتر بسیار کند است. به گونه ای که جوجه در عرض 3 تا 10 ماه به پرهای پروازی می‌رسد، سپس 5 تا 10 سال آینده را در دریا می‌گذراند. جالب است بدانید آلباتروس ها عمر طولانی دارند و ممکن است جزو معدود پرندگانی باشند که در پیری می‌میرند.

حقایق جالب در خصوص آلباتروس روشن فام

در این بخش با بررسی برخی حقایق جالب در خصوص این پرنده دریایی، مقاله را به پایان می‌رسانیم:

• بسیاری از گونه های مختلف آلباتروس دارای ویژگی مشابهی هستند. این پرندگان به ندرت به ساحل می آیند و در واقع، تنها زمانی که آنها به خشکی باز می‌گردند، فصل تولید مثل است. از این رو برخی از پرندگان قبل از اینکه به سن تولید مثل برسند ممکن است تا 10 سال هم پا روی خشکی نگذارند!
• آلباتروس روشن فام طولانی ترین عمر را در بین پرندگان وحشی دارد و رکورد مسن ترین پرنده وحشی را به خود اختصاص داده‌ است.
• یک آلباتروس لایسان، به نام ویزدام، حداقل ۶۳ سال سن دارد! محققان در سال 1956 به او یک باند بستند و تخمین می‌زنند که این باند در 5 سالگی به او بسته شده است. جالب است بدانید این پرنده از سال 2006 هر سال یک جوجه بزرگ کرده است!
• ملوان ها کاملاً خرافاتی هستند و معتقدند که کشتن آلباتروس بدشانسی است. به گونه ای که حتی یک شعر قدیمی که در مورد دریانوردی که یک آلباتروس را کشت، وجود دارد. اما متأسفانه، با وجود این افسانه، مردم هنوز آلباتروس ها را می‌کشتند.