آشنایی با طوطی کانور نوک دراز و ویژگی‌های رفتاری او

طوطی کانور نوک دراز یا همان نوک دراز (Enicognathus leptorynchus)، یک طوطی با جثه متوسط و بومی آمریکای جنوبی است. این طوطی متعلق به خانواده طوطی‌های دم دراز کوچکتر (ماکائوها) است و با نام رایج محلی choroy شناخته می‌شود. در ادامه این مطلب از دانه مارکت شما را بیشتر با این پرنده منحصر به فرد اشنا می‌کنیم. پس تا انتهای مطلب همراه ما باشید.

پراکندگی و زیستگاه طوطی کانور نوک دراز

طوطی کانور نوک دراز بومی جنوب شیلی است. از این رو زیستگاه طبیعی آن جنگل های معتدل است و دامنه آن از مرکز شیلی، در سطح کوه آکونکاگوا، تا جزیره چیلوئه و بخش قاره ای این کشور امتداد دارد. این پرنده اجتماعی است و با همنوعان خود در گروههایی با تعداد زیاد زندگی می‌کند. گفتنی است این نوع طوطی‌ها از انسان نمی‌ترسند، به همین خاطر مشاهده گله های آنها در مناطق شهری غیر معمول نیست. با این حال نگهداری آنها در اسارت چندان رایج نیست.

طوطی نوک دراز چگونه پرنده ای است؟

طول کانورهای نوک دراز به طور متوسط 15 تا 16 اینچ است. پرهای عمومی بدن این پرندگان به طور کلی سبز زیتونی است. پرهای پیشانی، تاج و گردن آنها با لبه های سیاه مایل به قهوه ای است. لورهای این طوطی (مناطق بین چشم ها و منقار در کنار سر پرنده) به رنگ قرمز زرشکی است و مرکز شکم به رنگ قرمز مایل به قهوه ای و دم این پرنده نیز با رنگ قرمز مایل به قهوه ای با ته رنگ سبز دیده می‌شود.
این نوع کانور، یک منقار خاکستری تیره دارد که بالای آن کشیده و کمی خمیده است. عنبیه ها در این طوطی، نارنجی هستند و یک حلقه خاکستری کوچک دور چشم ها را احاطه کرده است. پاها نیز در این نوع پرنده به رنگ خاکستری تیره است.

رژیم غذایی و تغذیه؛ طوطی نوک دراز چه می‌خورد؟

رژیم غذایی طبیعی کانورهای نوک دراز انواع دان پرنده، مغزها، توت‌ها و سایر میوه‌های کوچک، جوانه های برگ، بلوط و ریشه های پیازی را در برمی‌گیرد. این پرندگان همچنین از دانه‌های مختلف، از جمله دانه‌های علف و بامبو تغذیه می‌کنند و به نظر می‌رسد که غذای مورد علاقه آنها دانه‌های Araucaria Araucana باشد.

برای تغذیه پرندگانی که در اسارت نگهداری می‌شوند نیز می‌توان از انواع دانه ها، میوه ها و سبزیجات، علاوه بر ترکیب غذای خشک با کیفیت خوب، استفاده کرد. البته نسبت تغذیه عمومی یک طوطی نوک دراز باید از 25% بذر، 10% پلت (غذای خشک با کیفیت خوب و بدون مواد شیمیایی مضر)، 65% سبزیجات و میوه های تازه و نان گندم تشکیل شده باشد. در طول فصل تولید مثل نیز بهتر است گندم سیاه، گلرنگ و تخمه آفتابگردان اضافی را به غذای طوطی خود اضافه کنید.
همینطور جالب است بدانید کانورهای نوک دراز دوست دارند غذای خود را روی زمین بخورند. از این رو پرورش دهندگان اغلب بذرها را در کف قفس یا محل نگهداری پرندگان می‌پاشند.

ویژگی‌های رفتاری طوطی نوک دراز

کانورهای نوک دراز به عنوان طوطی های متوسط تا پر سر و صدا طبقه بندی می‌شوند. آنها کنجکاو، بازیگوش و پر تحرک هستند و سخنوران خوبی به شمار می‌روند. همچنین از آنجایی که این پرندگان اجتماعی هستند، دوست دارند بخشی از یک خانواده یا گله باشند.

پرورش و تولید مثل

پرورش دادن کانورهای نوک دراز معمولاً کار ساده ای است. چرا که یک جعبه تودرتو با ابعاد 25×50×30 میلی متر با سوراخ ورودی 8 سانتی متر برای آنها مناسب است. این پرندگان معمولاً در ماه آوریل شروع به تولید مثل می‌کنند. کلاچ به طور متوسط شامل 3 تا 4 تخم است، اما می تواند تا 8 تخم نیز داشته باشد. پرنده ماده، تخم ها را در حدود 26 روز جوجه کشی می‌کند. البته ناگفته نماند که در زیستگاه طبیعی این پرندگان، فصل تولید مثل حدود نوامبر تا دسامبر است و هر کلاچ به طور متوسط شامل دو تا پنج تخم است که به مدت 26 روز انکوبه می‌شوند.

در حالت ایده‌آل، بهتر است قفس نگهداری طوطی کانور نوک دراز شامل برخی از انواع کنده‌ها یا جعبه‌های آشیانه باشد که در مکان های مختلفی از قفس قرار گرفته اند. چرا که این کار به پرندگان مادر اجازه می‌دهد تا مکان علاقه خود را در قفس یا فضای نگهداری، انتخاب کنند. در نهایت هنگامی که یک جفت جعبه مخصوص به خود را انتخاب کرد و در آن موفق به جوجه کشی شد، بهتر است که آن را در هر فصل تولید مثل به آنها پیشنهاد دهید.

از این رو هنگامی که جعبه مورد علاقه پرنده خود را شناسایی کردید، بهتر است آن را برای استفاده انحصاری پیش خود نگه دارید. سپس همه جعبه‌ها یا لانه دیگر را حذف کنید. البته اگر قرار است جعبه‌های یدکی را به قفس دیگری انتقال دهید بهتر است مطمئن شوید که جعبه به خوبی تمیز شده است و حداقلِ آلودگی به کنه‌ها، انگل‌ها و عوامل بیماری‌زا را دارد.

همینطور توصیه می‌شود که اجازه دهید جوجه‌ها در حدود چهار هفته نزد والدین خود بماند. در آن زمان می‌توانید تعدادی از جوجه ها را با دست تغذیه کنید. اما به طور کلی بهتر است که به والدین اجازه دهید حداقل یکی از جوجه‌ها را به طور کامل بزرگ کنند. پرندگانی که توسط والدین خود بزرگ شده اند احتمالاً به طوطی‌های بهتری تبدیل می‌شوند چرا که به تماشای کامل والدین خود، در هنگام انجام وظایفشان نشسته اند.

وضعیت IUCN

طبق گزارشات این گونه از کانور، به صورت محلی رایج است و در رده کمترین نگرانی در فهرست قرمز IUCN قرار دارد.

سخن پایانی

طوطی کانور نوک دراز پرنده ای نیست که به طور معمول در اسارت نگهداری شود. اما اگر این نوع طوطی را در منزل پرورش می‌دهید، بهتر است به برخی نکات توجه کنید. به طور مثال هیچ گاه هنگام لانه سازی مزاحم پرنده ماده نشوید چرا که او باید در داخل جعبه خود احساس امنیت کند. همینطور اگر شک دارید که پرنده‌تان تخم گذاشته است یا نه به هیچ عنوان جعبه را برای بررسی باز نکنید. زیرا این کار ممکن است باعث شود پرنده به طور تصادفی تخم ها را بشکند. در نهایت برای فراگیری نکات بیشتر می‌توانید سایر مقالات ما را در دانه مارکت بخوانید و دان و غذای پرنده مورد نیازتان را به صورت آنلاین از فروشگاه ما بخرید.