دارکوب قهوه ای با نام علمی Jynx torquilla از خانواده دارکوبها بوده و طول آن 16 تا 17 سانتی متر است. اندازه طول بال این پرنده نیز به 25 تا 27 سانتی متر میرسد و وزن آن را میتوان حدود 30 تا 45 گرم دانست. این گونه از دارکوب در مناطق معتدل اروپا و آسیا زندگی و تولید مثل میکند و به نوعی بومی این مناطق به شمار میروند. در این مقاله از دانه مارکت به بررسی دارکوبهای قهوه ای میپردازیم؛ با ما همراه باشید.
دارکوبهای قهوه ای چگونه به نظر میرسند؟
دارکوبهای قهوه ای منقار کوتاهتری نسبت به دارکوب اصلی دارند و دارای پرهای استتار شده هستند. آنها دارای قسمت بالایی خاکستری و قهوه ای خالدار با نوارها و رگههای زرد و مشکی هستند. دندهها و پوششهای دم بالایی آنها خاکستری رنگ با لکههای قهوه ای است. همچنین دارکوبهای قهوه ای زیر تنههای سفید کرمی با خطوط پیکانی قهوه ای رنگ دارند که در قسمت پایین سینه و شکم آنها به صورت لکه در میآید.
دارکوبهای قهوه ای دارای سرهای خاکستری کم رنگ با خط تیره روی تاج هستند که تا پشت آنها امتداد دارد. علاوه بر این، نوار چشمی دارکوب قهوه ای، به رنگ قهوه ای تیره بوده و تا دو طرف گردن کشیده میشود. گونهها و گلوی این پرندگان نیز قهوه ای مایل به زرد با نوارهای قهوه ای است و منقار قهوه ای بلند و باریک، چشمان فندقی و پاهای قهوه ای روشن دارند. همچنین انگشت اول و چهارم به سمت عقب حرکت کرده تا برای چسبیدن به سطوح عمودی به آنها کمک کند.
بالهای دارکوب راه راه، قهوه ای به همراه نوارهای متراکم از نخودی، خرمایی و قهوه ای تیره است. چانه و گلوی آن نیز نخودی ماشی رنگ با خطوط واضح راه راه سیاه بوده و دارای دم بلند با خطوط عرضی محو و منقاری کوتاه و نوک تیز است. دارکوب نر و ماده این گونه، همانند یکدیگر هستند و با تغییر فصل، تفاوتی در ظاهر آنها ایجاد نمیشود. دارکوبهای قهوه ای نوجوان را میتوان شبیه بزرگسالان دانست، با این حال خط تیره چشم در نوجوانها کمتر مشخص است. آنها منقاری قرمز، چشمان زرد مات و پاهای خاکستری دارند.
این گونه از دارکوبها چگونه رشد میکنند؟
دارکوبهای قهوه ای لانههای خود را در حفرههای طبیعی مانند سوراخ درختان یا شکاف دیوار و همچنین در جعبههای قدیمی میسازند. آنها گاهی اوقات پرندگان، تخمها و لانه سازها را بیرون میکنند تا امکان زندگی کردن در لانه را داشته باشند. دارکوبهای قهوه ای از هیچ ماده تو در تویی استفاده نمیکنند. این پرندگان تخم سفید مات و نیمه مات میگذارند که عمدتاً توسط ماده دارکوب قهوه ای به مدت ۱۱-۱۴ روز انکوبه میشوند. همچنین گفتنی است هر دو والد به جوجهها غذا میدهند تا زمانی که جوجهها بتوانند در حدود ۲۰ روزگی بپرند.
زندگی دارکوبهای قهوه ای چگونه است؟
طعمه اصلی دارکوبهای قهوه ای مورچهها و سایر حشرات است که آنها را در چوبهای پوسیده یا خاک تقریباً لخت پیدا میکنند. اما سوسک، شبپره، عنکبوت و شپش چوب نیز در رژیم غذایی آنها جا دارد. در حالی که آنها را میتوان در طول بهار یا پاییز در انگلستان مشاهده کرد، ممکن است در اطراف سواحل جنوبی و شرقی هم یافت شوند و گاهی اوقات در پاییز به باغها بروند. اینگونه از دارکوبها به دلیل توانایی که در چرخاندن تقریباً ۳۶۰ درجه سر خود و هیس کردن مانند مار هنگام حس کردن مزاحمت دارند، دارای نامهای مستعار مختلفی از جمله چرخاننده، گردن پیچ خورده و پرنده مار نیز هستند. جالب است بدانید شش زیرگونه از دارکوبهای قهوه ای وجود دارد:
- Jynx torquilla chinensis
- Jynx torquilla himalayana
- Jynx torquilla mauretanica
- Jynx torquilla sarudnyi
- Jynx torquilla torquill
- Jynx torquilla tschusii
در این بین اگر علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در خصوص سایر پرندگان وحشی، به ویژه پرندگان بومی طبیعت ایران هستید حتماً مقاله دیگر ما با عنوان « پرندگان مهاجر » را نیز در وبلاگ دانه مارکت بخوانید.
معرفی گونههای مختلف دارکوب قهوه ای
دارکوب قهوه ای یکی از دو گونه پرنده ای است که زیرخانواده Jynginae از خانواده دارکوب (Picidae) را تشکیل میدهند، اما ممکن است به عنوان خانواده Jyngidae از هم جدا شوند. دارکوبهای قهوه ای پرندگان قهوه ای – خاکستری وابسته به جنگلهای باز هستند که به دلیل عادت به چرخاندن گردنهایشان در هنگام هشدار نام گذاری شدهاند. آنها با زبان بلند خود مورچه ها را از روی زمین و یا حشرات را از بالای درختان برمیدارند و در سوراخ های دارکوب قدیمی لانه میسازند. دارکوب قهوه ای اوراسیا (Jynx torquilla) به طول 16 سانتی متر است، از انگلستان تا ژاپن تولید مثل میکنند و زمستانها را در مناطق گرمسیری میگذرانند، در حالی که دارکوب قهوه ای سینه قرمز (J. ruficollis) آفریقایی است.
اکثر دارکوبها تمام زندگی خود را در درختان میگذرانند و به دنبال حشرات میگردند. از این رو فقط تعداد معدودی از اشکال تغذیه زمینی، قادر به نشستن روی شاخه های افقی هستند؛ همان طور که پرندگان رهگذر این کار را انجام میدهند. اکثر دارکوبها حشرات را میخورند، اما برخی از آنها ( به ویژه گونههای ملانرپس) از میوهها و انواع توتها نیز به عنوان غذای پرنده تغذیه میکنند. شاید جالب باشد که بدانید در بهار، صدای بلندی که از دارکوبها با طبل زدن روی چوب های تو خالی تقویت میشود، در واقع صدای نرهایی است که قلمروها را در دست دارند. چرا که در فصول دیگر دارکوبها معمولاً ساکت هستند. در واقع اکثر این پرندگان اجتماعی نیستند و بیشتر به انفرادی بودن یا سفرهای جفتی تمایل دارند.
کلام آخر
دارکوب قهوه ای که خود از خانواده دارکوب ها است، پرنده ای است که به چند زیرگونه تقسیم میشود. این گونه از دارکوب تغذیه خاصی دارد و روش تولید مثل آن نیز منحصر به فرد است که در این مقاله به طور ویژه در مورد آن صحبت کردیم. در پایان یادآور میشویم که شما میتوانید ضمن مراجعه به فروشگاه اینترنتی دانه مارکت و سفارش آنلاین انواع دان پرنده و غلات ارگانیک جهت تغذیه پرنده خانگی خود، برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص سایر پرندگان، مطالب دیگر ما را نیز در وبلاگ این مجموعه بخوانید و آنها را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.