همه چیز درباره پرستوی دریایی اینکا

پرستوی دریایی اینکا یکی از زیباترین و جالب‌ترین پرندگان جهان است که در امتداد ساحل اقیانوس آرام از شمال پرو تا مرکز شیلی سکونت دارد. این پرنده با بدن خاکستری تیره، منقار و پنجه‌هایی به رنگ قرمز – نارنجی و سبیل سفید دوست ‌داشتنی‌اش به ‌راحتی از میان سایر گونه‌ها قابل تشخیص است. اینکا، پرواز کننده ای ماهر است که قبل از اینکه طعمه خود شیرجه بزند، پرواز می‌کند و روی شناور می‌شود. اما متأسفانه، جمعیت آن به دلیل از بین ‌رفتن مکان‌های لانه‌ سازی به ‌سرعت در حال کاهش است. از این رو این پرنده در دسته ” گونه‌های نزدیک به ناپدید شدن ” گنجانده شده‌ است.

در این بین جالب است بدانید که پرستوهای دریایی اینکا در طبیعت تا 14 سال و در اسارت تا حدود 20 سال عمر می‌کنند. همین امر نیز موجب شد تا این مطلب از دانه مارکت را به معرفی این پرنده اختصاص دهیم.

پرستوی دریایی اینکا چگونه پرنده ای است؟

نژاد اینکا در سواحل غربی آمریکای جنوبی، از اکوادور گرفته تا پرو و شیلی، ساکن است. اینکا، در سواحل شنی و صخره‌های سنگی تولید مثل می‌کند و همچنین ممکن است برای این کار به جزایر گوانو و جزایر فراساحلی نزدیک به سواحل سنگی نیز مراجعه کند. پرنده ماهی‌خور سبیل دار بوگاینویل هر چند که در نام خود سبیل دارد اما یک پرستوی خاکستری تیره با سبیل‌های باشکوه است. پرستوی اینکا، سبیل چخماقی سفید رنگ دالی شکلی از جنس پر دارد. اما این سبیل منحصر به گونه نر این حیوان نیست و ماده‌ها نیز چنین سبیلی دارند. جالب است بدانید طول سبیل پرنده یک نشانه قابل ‌اعتماد از وضعیت بدنی آن است و هر چه طول سبیل بلندتر باشد، پرنده سالم‌تر است. از این رو پرستوهای اینکا با سبیل‌های بلندتر تمایل دارند تا با هم جفت‌گیری کنند و جوجه‌های بیشتر و بزرگ‌تری داشته باشند.

عادات و سبک زندگی اینکاها

پرستوی دریایی اینکا گونه‌ای از پرندگان است که به شکل جمعیتی زندگی می‌کند. این پرنده در مستعمرات بزرگی به تعداد چندین هزار پرنده زندگی و لانه ‌سازی کرده و اغلب نزدیک به مرغان دریایی سکونت می‌کند. این پرستوهای دریایی قایق‌های ماهیگیری را دنبال می‌کنند و اغلب هنگام تغذیه، با نهنگ‌ها و شیرهای دریایی معاشرت دارند و غذا را از این پستانداران دریایی می‌دزدند. پرستوهای اینکا با غواصی از ارتفاع، پس از یک پرواز کوتاه در بالای طعمه خود، یا با غوطه‌ور شدن در سطح آب، شنا می‌کنند یا روی آب می‌نشینند و طعمه را از سطح می‌گیرند و سپس از آن تغذیه می‌کنند.

چرا که آنها شناگران قوی نیستند و پاهایشان به ‌اندازه کافی بزرگ نیست. همچنین جالب است بدانید پرستوهای دریایی اینکا در محدوده مخصوص به گونه‌های خود ساکن بوده و کمتر در سفر هستند. اگرچه در بعضی از موارد پرندگان غیر مولد برای یافتن غذا، گاهی به ‌سوی منابع غذایی حرکت می‌کنند.

رژیم غذایی و تغذیه پرستوی اینکا

پرستوهای دریایی اینکا، پرندگانی گوشت ‌خوار یا ماهی‌خوارانی هستند که عمدتاً ماهی‌های کولی، سخت ‌پوستان و احشا را در جنوب شرقی اقیانوس آرام می‌خورند. این پرستوها، تک همسر هستند و جفت‌ها اغلب سال ‌به ‌سال به محل لانه ‌سازی باز می‌گردند. خواستگاری در این گونه شامل یک مراسم مفصل است، به ‌ویژه برای پرندگانی که برای اولین ‌بار به دنبال جفت خود می‌گردند. بر این اساس نرها برای تحت‌ تأثیر قرار دادن ماده انتخابی خود، نمایش پرواز چابکی را انجام می‌دهند. آنها همچنین غذای خواستگاری هم دارند و در حالی ‌که در حین پرواز به دنبال ماده هستند، ماهی شکار می‌کنند.

این‌ گونه دو بار در سال، اول بین ماه‌های آوریل و جولای و سپس بین ماه‌های اکتبر و دسامبر، تولید مثل می‌کند. این لانه‌ها در جزایر گوانو یا سواحل شنی ساخته می‌شوند و اینکاها، شکاف‌های عمیق صخره‌ای را برای این کار انتخاب می‌کنند که در آن حفره‌ها و صخره‌های زیادی وجود دارد و محافظ خوبی برای لانه آنها به حساب می‌آید. بدین ترتیب جوجه‌هایی که از سوراخ‌های عمیق بیرون می‌آیند برای مدت طولانی‌تری در برابر شکارچیان محافظت می‌شوند، در حالی ‌که لانه‌هایی که دورتر از صخره‌ها بوده، برای شکارچیان و پرندگان دریایی بزرگ قابل ‌دسترس‌تر هستند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانید مقاله دیگر ما با عنوان « لانه سازی پرندگان » را در وبلاگ مطالعه نمایید.

والدین هم ضمن جوجه‌کشی، به جوجه‌های خود غذا می‌دهند. رنگ بچه‌ها مایل به خاکستری است و در حدود 4 هفتگی به این رنگ در می‌آیند. آنها یک ماه بعد به استقلال خود می‌رسند و در سن 2 یا 3 سالگی آماده تولید مثل می‌شوند.

جمعیت و تعداد اینکاها

تعداد پرستوهای دریایی اینکا تحت ‌تأثیر منابع غذایی و همچنین میزان طوفان‌های قوی قرار دارد. چرا که جمعیت آنها در طول طوفان‌های شدید کاهش می‌یابد، اگرچه این جمعیت نسبتاً سریع و دوباره پایدار می‌شود. با این حال در حال حاضر بزرگ‌ترین تهدید برای این گونه از پرندگان، ماهیگیری بیش از حد است، زیرا این امر باعث کاهش ماهی در دسترس برای خوردن پرستوهای دریایی می‌شود. همچنین تولید گوانو نیز می‌تواند تعداد مکان‌های لانه ‌سازی موجود را کاهش دهد و گربه‌ها و موش‌ها هم امکان دارد، تخم‌ها و جوجه‌ها را بخورند. طبق فهرست قرمز IUCN، کل جمعیت پرستوهای دریایی اینکا در حال حاضر بیش از 150000 عدد است. از این رو این ‌گونه هم اکنون به ‌عنوان گونه نزدیک به تهدید (NT) طبقه ‌بندی می‌شود و امروزه تعداد آنها در حال کاهش است.

کلام آخر

نژاد پرستوهای اینکا به سواحل آمریکای جنوبی از شمال پرو تا شیلی مرکزی تعلق دارد که در این مقاله به شرح بیشتر آن پرداختیم. همچنین گفتیم که با اینکه این نوع از پرنده، بیشتر یک گونه وحشی به شمار می‌آید تا اهلی و خانگی، اما عمر آن در اسارت بیشتر است. از این رو برخی از پرورش دهندگان محلی در زیستگاه اینکاها، ممکن است علاقمند به نگهداری از این پرندگان باشند که این امر، خود می‌تواند از انقراض این گونه زیبا جلوگیری نماید.
در پایان یادآور می‌شویم برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص سایر پرندگان اهلی و زینتی می‌توانید سایر مقالات ما را در وبلاگ بخوانید و همچنین غلات و غذای پرنده مورد نیاز خود را به صورت تازه و ارگانیک از فروشگاه اینترنتی دانه مارکت خریداری نمایید.