الزامات مراقبت از پرندگان – چگونه یک پرنده سالم داشته باشیم؟

پرندگان ذاتاً حیواناتی بسیار اجتماعی هستند که در تعامل مکرر، رشد کرده و پرورش می‌یابند. این تعاملات به گونه‌ای است که بسیاری از گونه های پرندگان حتی می‌توانند سایر حیوانات خانگی را نیز سرگرم کنند. با همه اینها اگر برای به سرپرستی گرفتن یک پرنده آماده می‌شوید، باید بدانید که این کار الزامات مراقبتی بسیاری را شامل می‌شود. الزاماتی مثل تهیه مسکن خوب، غذای مغذی، مراقبت از سلامت پرنده و الزامات دیگری که برای خوشحال و هوشیار نگه داشتن پرندگان، ضروری هستند. ما در ادامه این مطلب از دانه مارکت مهمترین الزامات مراقبت از پرندگان را برایتان شرح می‌دهیم، پس با ما همراه باشید.

1. محل اسکان و قفس پرنده

1. برای نگهداری از پرنده خود، یک قفس بزرگ بخرید.

پرندگان در قفس‌های بزرگ، بهتر رشد می‌کنند، بنابراین با توجه به فضای خانه خود، بزرگترین قفس ممکن را انتخاب کنید. قانون کلی در این رابطه این است که عرض قفس باید حداقل دو برابر طول بال‌های پرنده شما باشد. با این حال برخی از پرندگان برای داشتن یک زندگی سالم باید توانایی پرواز در فواصل کوتاه را در داخل قفس خود داشته باشند. سایر الزامات نیز از این قرار است:

• میله های قفس نباید خیلی کوچک باشند. چرا که چنگال‌های پرنده ممکن است در میله‌های خیلی کوچک، گیر بیفتد. در صورت بزرگ بودن بیش از حد میله ها نیز سر پرنده در آنها گیر می‌کند. حتی پرنده می‌تواند با فشرده کردن خود از قفس فرار کند.
• به طور کلی هر چه فضای قفس بزرگتر باشد، بهتر است. اگرچه تمیز کردن قفس‌های بزرگ سخت‌تر بوده و این قفس‌ها گران‌تر نیز هستند. اما اگر مدت زمان زیادی را در بیرون از خانه می‌گذرانید و یا وقت کافی برای پرنده خود ندارید، بزرگی فضای قفس بسیار مهم است. چرا که قفس های کوچک می توانند منجر به ایجاد مشکلات رفتاری در پرندگان شوند.

2. برای پرنده خود یک قفس مستطیلی انتخاب کنید.

توجه داشته باشید که قفس‌های دایره ای برای پرندگان مضر است. چرا که در این گونه قفس‌ها هیچ گوشه‌ای برای ایجاد احساس امنیت در پرنده وجود ندارد. علاوه بر این در قفس‌های دایره‌ای پرنده مدام سر خود را می‌چرخاند و این چرخش مداوم باعث ایجاد مشکلات رفتاری در او می‌شود.

• از خرید قفس‌هایی با درهای گیوتینی (درهایی که از پایین به بالا باز می‌شوند) خودداری کنید. چرا که پرندگان راحت‌تر از این گونه قفس‌ها فرار می‌کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص قفس مناسب برای پرندگان مقاله دیگر ما را با عنوان « اندازه قفس و فاصله میله مناسب برای پرنده‌ من چقدر است؟ » در وبلاگ دانه مارکت بخوانید.

3. اگر بیش از یک پرنده را در قفس نگهداری می‌کنید، اطمینان یابید که فضای قفس به اندازه کافی بزرگ است.

هرگز نباید بیش از یک پرنده را در یک قفس کوچک نگهداری نکنید. چرا که هر پرنده برای گوشه نشینی، تغذیه، پرواز و جدا شدن از سایر پرندگان، به فضای کافی نیاز دارد. بنابراین هر چه تعداد پرندگانی که از آنها نگهداری می‌کنید بیشتر باشد، قفسی که برای این کار در نظر گرفته‌اید نیز باید فضای بیشتری داشته باشد. بر این اساس قفس های بزرگی که شبیه آلونک های کوچک هستند، برای نگهداری همزمان چندین پرنده مناسب ترند.

• اگر از گونه های مختلف پرندگان نگهداری می‌کنید، قبل از قرار دادن آنها در یک قفس باید مطمئن شوید که آنها در صورت قرار گرفتن در کنار هم، با یکدیگر سازگاری دارند.

4. اطمینان حاصل کنید که قفس را در جای گرم و راحتی از خانه قرار داده اید که دارای رفت و آمد مکرر است.

چرا که پرندگان حیواناتی اجتماعی هستند و اگر در یک اتاق منزوی شوند، پرخاشگر و افسرده خواهند شد. همچنین از آنجایی که باید قفس را به طور مرتب نظافت نمایید آن را در جایی آویزان کنید که به راحتی به آن دسترسی داشته باشید.

• پرندگانی که در قفس‌های آویز نگهداری می‌شوند را اغلب می‌توان به بیرون از منزل منتقل کرد تا در زیر ایوان یا مکانی مشابه آن، به هواخوری بپردازند. با این حال باید همیشه به مراقبت از پرندگان بپردازید و به یاد داشته باشید که قفس پرنده را قبل از رسیدن نسیم خنک عصر و هوای شب به داخل خانه بازگردانید.
• مکان قرارگیری قفس پرنده در خانه را باید با توجه به شخصیت پرنده خانگی خود انتخاب کنید. زیرا در حالی که یک پرنده بسیار اجتماعی، ممکن است دوست داشته باشد در مرکز توجه قرار بگیرد و مدام خانواده انسانی خود را ببیند، یک پرنده عصبی زمانی که در جایی ساکت و به دور از شلوغی نگهداری می‌شود، خوشحال است. البته این پرنده نیز می‌بایست با خانواده تعامل داشته باشد.
• نباید قفس پرنده خود را در تمام طول روز پشت پنجره قرار دهید. چرا که در این صورت پرنده دائماً به دنبال “دشمنان” خود خواهد بود و این کار می‌تواند باعث ایجاد استرس در او شود. از این رو قرار دادن قفس پرنده مقابل دیوار می تواند خیال او را از نگرانی در مورد شکارچیان راحت کند.

5. چند کاغذ یا مجله قدیمی را در پایین قفس قرار دهید.

این کار تمیز کردن قفس را برایتان بسیار ساده‌تر می‌کند. چرا که شما می‌توانید کاغذها را به راحتی دور بیندازید و سپس کاغذهای تازه را مستقیماً برای استفاده در روز بعد در داخل قفس قرار بدهید.

• همیشه یک مقدار کاغذ به درد نخور را در دسترس داشته باشید. نامه هایی که دیگر به آنها نیازی ندارید و روزنامه های قدیمی می‌توانند برای این کار مناسب باشند.
• اگر ترجیح می‌دهید برای پوشاندن کف قفس از روش‌های قدیمی‌تر کمک بگیرید، می‌توانید از تراشه های چوب یا ماسه استفاده کنید.

2. رژیم غذایی و تغذیه پرنده در الزامات مراقبت از پرندگان

1. هر روز پرنده خود را با انواع مختلفی از غذاها تغذیه کنید.

به عنوان یک قاعده کلی برای مراقبت از پرندگان، یک رژیم غذایی سالم برای اکثر نژادهای پرنده شامل 75٪ پلت و 25٪ غذاهای سفره انسان است. با این حال از آنجایی که نیازهای غذایی پرنده شما به گونه آن بستگی دارد، بهتر است با یک دامپزشک پرندگان صحبت کنید تا ببینید نژاد پرنده شما، بیشتر به چه نوع غذایی نیاز دارد. البته خودتان هم با گذشت زمان، شاهد الگوها و ترجیحات غذایی پرنده خود، خواهید بود.

• اطمینان حاصل کنید که به تغذیه مناسب برای گونه پرنده خود دسترسی دارید. شما باید غذای مناسب برای پرنده خود را پیدا کنید، چرا که برخی از پرندگان در خصوص تغذیه حساس هستند. البته معمولاً کیسه یا قوطی غذایی که به صورت آماده تهیه می‌کنید، خود دارای برچسبی است که به شما می‌گوید این غذا برای کدام نژاد پرنده مناسب است. با این حال اگر نمی‌دانید باید چه غذایی را برای پرنده خود تهیه کنید، می‌توانید از پرورش‌دهندگان و یا خرده ‌فروش‌ها در این خصوص بپرسید.
• پلت پرنده و غذاهای مکمل می‌توانند یکی از ساده‌ترین را‌ه‌ها برای اطمینان یافتن از سلامت تغذیه پرنده شما باشند. با این حال از آنجایی که پرندگان تمایل به خوردن ترکیبی از دانه‌های سالم، سبزیجات، میوه‌ها و غلات دارند، بهتر است رژیم غذایی متعادلی را برای آنها در نظر بگیرید.
• همواره پوسته های خورده شده را از ظرف غذای پرنده جدا کنید چرا که این کار دانه‌ها را تازه و تمیز نگه می‌دارد.

2. هر روز یا هر 2 روز یکبار، به پرنده خود میوه و سبزیجات تازه بدهید.

این کار به رژیم غذایی آنها سبزی و تنوع می‌بخشد. تنوع در رژیم غذایی، هم پرندگان را سالم نگه می‌دارد و هم برای آنها شادی آور است. از این رو انواع میوه‌ها و سبزیجات از جمله پرتقال، انواع توت ها، اسفناج و کرفس را برش داده و در ظرف غذای پرنده خود قرار دهید.

• شما می‌توانید برای متنوع تر کردن رژیم غذایی پرنده خود از انواع آجیل و لوبیاهای پخته شده نیز در وعده‌های غذایی استفاده کنید.

3. برای پرنده خود آب شیرین دائمی فراهم کنید.

در قفس پرنده شما باید یک ظرف آب وجود داشته باشد که روزانه آن را از آب شیرین با دمای متوسط پر کنید. البته برای این کار باید به پرنده خود در یک ظرف بزرگ و کم عمق آب بدهید. چرا که پرندگان می‌توانند از ظروف عمیق آب بنوشند. فراموش نکنید که آب را باید روزانه عوض کنید تا مطمئن شوید که همیشه تازه است.

• ظرف آب را در انتهای قفس پرنده و در سمت مخالفِ ظرف غذا قرار دهید. این کار پرنده را مجبور می‌کند که به اطراف حرکت کنند و برای خوردن غذا و نوشیدن آب، فعالیت کند.
• علائم کم آبی می‌تواند خیلی سریع و در عرض 1 تا 2 روز بدون دسترسی به آب، در پرندگان رخ دهد. پس مهیا کردن مقدار مناسبی از آب تازه را در طی روز از یاد نبرید.

4. ظروف تغذیه را بهداشتی نگه دارید.

ظروف آب و غذا باید دور از شاخه ها و نشیمنگاه‌ها قرار بگیرند. چرا که در غیر این صورت اغلب پرندگان مدفوع خود را در غذایشان می‌ریزند. توجه داشته باشید اگر پرندگان مدفوع خود را بخورند، ممکن است به صورت جدی بیمار شوند.

• در کنار نظافت روزانه قفس، حتماً ظروف غذا و آب پرنده را نیز تمیز کنید.

5. به پرنده خود هر روز به طور منظم و تقریباً در یک زمان مشخص غذا بدهید.

این زمان می‌تواند وقتی باشد که خودتان غذا می‌خورید و یا هر زمان دلخواه دیگر. با این حال، یک زمان را انتخاب کنید و سعی کنید به آن پایبند باشید، تا پرنده بداند در چه زمانی از روز باید انتظار غذای خود را داشته باشد. در این بین اگر می‌خواهید به زمان تغذیه طبیعی پرندگان پایبند باشید، تقریباً نیم ساعت پس از طلوع خورشید و درست قبل از غروب خورشید به آنها غذا دهید. در طول روز نیز بهتر است میان وعده‌های کوچک متشکل از میوه و سبزیجات را در قفس بگذارید.

• توجه داشته باشید که پرندگان کوچکتر با متابولیسم بالاتر ممکن است نیاز به تغذیه بیشتری داشته باشند.

6. پروسه غذا خوردن را برای پرنده خود جالب کنید.

شما می‌توانید زمان غذا خوردن را به زمان تعاملی تبدیل کنید و تجربه غذا خوردن را برای پرنده خود لذت بخش‌تر کنید. به عنوان مثال، پرنده خود را تشویق کنید تا یک تکه غذا را مستقیماً از دست شما بخورد.

• شما همچنین می‌توانید پرنده سخنگوی خود را تشویق کنید تا برای به دست آوردن غذایش، آواز بخواند و صحبت کند.
• برای تنوع، ظرف غذای پازلی – تعاملی (interactive puzzle feeders) را امتحان کنید. این کار ذهن پرنده را تحریک کرده و به او اجازه می‌دهد رفتارهای جستجوی غذا در طبیعت را تقلید کند.

3. تهیه اسباب ‌بازی و نشیمنگاه مناسب برای پرندگان

1. حداقل 4 اسباب بازی که متنوع و جالب هستند را در دسترس پرنده خود قرار دهید.

مطمئن شوید که این اسباب بازی‌ها برای پرندگان ایمن هستند و انگشتان پا یا منقار پرنده نمی‌توانند در هیچ قسمتی از آنها گیر کند. زنگ‌ها یکی از اسباب بازی‌های مورد علاقه پرندگان هستند. البته باید مطمئن شوید که زنگ دارای شکافی نباشد که پای پرنده در آن گیر کند.

• اقلامی که برای مراقبت از پرندگان نباید به عنوان اسباب بازی در دسترس پرنده خود قرار بدهید: طناب های فرسوده؛ چرا که ممکن است پاها و منقار پرنده را در هم ببندد، سیم؛ ممکن است به پرنده آسیب برساند، زنگوله‌های کوچک و شکافدار؛ چون ممکن است پای پرنده در شکاف‌های کوچک آن گیر کند.

2. تعویض دوره‌ای اسباب ‌بازی‌ها

پرندگان ممکن است از بازی با اسباب بازی‌های مشابه و همیشگی خسته شوند. از این رو با خرید اسباب ‌بازی‌های جدید یا تعویض دوره‌ای اسباب ‌بازی‌ها می‌توانید لذت بازی کردن را در پرنده خود ایجاد کنید و احتمال کندن و سایر رفتارهای ناشی از کسالت را در آنها کاهش دهید. پرندگان از اسباب بازی های جویدنی، به خصوص آنهایی که از چیزهایی مانند مخروط کاج، چرم خام، طناب، یا چوب کاج سفید ساخته شده‌اند، لذت می برند.

3. برای پای پرنده، نشیمنگاه هایی با شکل و بافت متفاوت تنظیم کنید.

پرندگان بیشتر وقت خود را در قفس خود می‌گذرانند، بنابراین در این فضا در ارتفاعات مختلف، چند نشیمنگاه گوناگون قرار دهید. در دو طرف قفس نیز نشیمنگاهی قرار دهید تا پرندگان بتوانند پرواز و یا به نوعی ورزش کنند. برای این کار می‌توانید چند نشیمن چوبی و یا چند شاخه درخت طبیعی را در نظر بگیرید. این نشیمنگاه‌ها به سوهان کردن منقار و ناخن پرنده خانگی شما کمک می‌کنند. البته شما باید از قرار دادن نشیمنگاه‌های شنی در قفس خودداری کنید چرا که آنها به طور بالقوه می‌توانند پاهای پرنده را خراش دهد.

• اگر سوف چوبی طبیعی دارید، حتماً قبل از استفاده، آن را به طور کامل بشویید اما از هیچ محصول پاک کننده ای برای این کار استفاده نکنید. چرا که بسیاری از مواد شوینده حاوی ترکیباتی هستند که می‌تواند برای پرندگان سمی باشد.

4. غذا را در چند مکان مختلفِ قفس قرار دهید.

این کار نیاز پرنده شما را برای حرکت کردن در قفس و جستجوی غذا برآورده می‌کند. همچنین می‌توانید غذا را به میله‌های قفس ببافید یا آن را داخل یک اسباب بازی مخفی کرده و از بالا یا دو طرف قفس آویزان کنید. همه اینها به ارضای غریزه جستجوی غذا در پرنده شما کمک می‌کند و نوعی تحریک ذهنی محسوب می‌شود.

4.در اطراف خانه با پرنده‌تان معاشرت کنید

1. محل زندگی باید برای پرنده‌تان ایمن باشد.

قبل از اینکه به پرنده خود اجازه بدهید از قفس خارج شده و در خانه به پرواز و کاوش بپردازد، ایمنی اتاق‌ها را بررسی کنید. اطمینان حاصل کنید که اتاقی که پرنده در آن قرار دارد کاملاً ایمن است. این اطمینان می‌تواند شامل بستن پرده‌ها، پیچاندن سیم ها، بستن صندلی های توالت، اطمینان از خاموش بودن رادیاتورهای داغ و بررسی بسته بودن شومینه های باز باشد.

• اکثر پرندگان نیاز دارند تا در طی روز زمانی را خارج از قفس بگذرانند. البته در این زمان باید تحت نظارت بوده و در فضای امنی قرار بگیرند.

2. اجازه دهید پرنده‌تان خارج از قفس به کاوش خانه بپردازد.

این کار به او آزادی بسیار بیشتری می‌دهد و پرنده به جای اینکه تمام روز را داخل قفس بنشیند از پرواز در اطراف لذت می‌برد. این کار به اجتماعی شدن پرندگان نیز کمک می‌کند و می‌تواند از گاز گرفتن، جیغ زدن، کندن پر و ایجاد فوبیا در آنها جلوگیری کند.

• شما حتی می‌توانید ایوان خود را به یک محل امن برای پرنده‌تان تبدیل کنید و به پرنده خود اجازه دهید کمی از وقت خود را در فضای باز بگذراند.

3. برای مراقبت از پرندگان به طور مرتب پرنده خود را در آغوش بگیرید و نوازش کنید.

از آنجایی که پرندگان تمایل دارند تا با انسانها معاشرت کنند، اگر آنها را تمام روز در قفس به حال خود رها کنید، خسته، تنها و ناسالم خواهند شد. از این رو هر چه بیشتر پرنده خود را در دست بگیرید، پرنده‌تان از دیدن شما هیجان زده‌تر می‌شود و احتمالاً با سوت زدن یا صدای خود از شما استقبال می‌کند.

• اگر مرتباً پرنده خود را در دست بگیرید، بردن آن به مطب دامپزشکی نیز برای شما آسان تر خواهد بود. چرا که این پرنده‌ها در مقابل لمس کردن مطیع هستند.

4. اطمینان حاصل کنید که پرنده‌تان روزانه، ورزش می‌کند.

ورزش روزانه برای همه پرندگانی که رام هستند و می‌توان با خیال راحت با آنها رفتار کرد، توصیه می‌شود. پرندگان عاشق تعامل با صاحبان خود و بازی با اسباب بازی‌هایشان هستند. پس اگر بتوانید پرنده را به طور مرتب از قفس خارج کنید، او را بسیار خوشحال خواهید کرد. همچنین اگر می‌خواهید رابطه سالمی با پرنده خود داشته باشید، باید بدانید که این کار یک الزام مطلق است.

• اگر فنچ یا پرنده دیگری دارید که قرار نیست به طور مرتب با او معاشرت داشته باشید، این مسئله مشکل ساز نخواهد بود. اما اگر پرنده‌ای دارید که در یک قفس کوچک زندگی می‌کند یا به هر دلیلی به ورزش بیشتری نیاز دارد، حتماً ورزش را به طور منظم برای او انجام دهید.

5. به پرنده خود به اندازه کافی توجه کنید.

توجه مکرر به پرندگان از جمله اصول مراقبت از پرندگان است و از خستگی یا ایجاد حس تنهایی در آنها جلوگیری می‌کند. همچنین این کار به شما و پرنده‌تان اجازه می‌دهد بیشتر به هم وابسته شوید و یک پرنده شاد و سالم را به وجود بیاورید. جالب است بدانید در برخی موارد، سطح خوب توجه می‌تواند خجالتی بودن را در برخی از گونه‌های پرندگان کاهش دهد، زیرا آشنایی بیشتر با مالک، باعث ایجاد اطمینان در پرنده می‌شود.

• با پرنده خود صحبت کنید. این امر به ویژه در دو سال اول زندگی او با شما بسیار مهم است. پرندگان سریع یاد می‌گیرند و در پاسخ با طیف وسیعی از جلوه‌های صوتی خود شما را شگفت زده خواهند کرد.
• برای پرنده‎‌تان موسیقی پخش کنید. شاید زمانی که در حال نواختن پیانو یا سازهای دیگری هستید پرنده‌تان یاد بگیرد که به آرامی آواز بخواند.

6. پس از در نظر گرفتن تمام خطرات، اجازه دهید پرنده‌تان روی شانه شما بنشیند.

صاحبان جدید پرندگان اغلب دوست دارند که پرندگان کوچک تا متوسطشان، روی شانه آنها بایستند. با این حال، اگر پرنده شما را به عنوان یک نشیمنگاه ببیند، ممکن است روی شما مدفوع کند یا صورت یا گوش شما را گاز بگیرد یا جواهرات شما را ببلعد. پس اگر می‌خواهید پرنده روی شانه شما بنشیند، به محض اینکه انگشت خود را در کنار شانه خود قرار دادید، به او آموزش دهید تا به قدر کافی از شما فاصله گرفته و روی انگشت شما قرار بگیرد.

• تا زمانی که پرندگان به بلوغ جنسی نرسند، سنجش پرخاشگری آنها غیرممکن است. در حالی که پرندگان در سن جوانی ممکن است آرام روی شانه شما بنشینند، پس از بالغ شدن می‌توانند شروع به گاز گرفتن کنند.
• زمانی که پرنده روی شانه‌تان نشسته است، خانه را ترک نکنید. چرا که در این صورت پرنده‌تان می‌تواند پرواز کند و دیگر برنگردد.

5. مراقبت از بهداشت و سلامت پرندگان

1. دامپزشکی را پیدا کنید که واجد شرایط کار با پرندگان باشد.

شما باید در خانه، وضعیت سلامتی پرنده خود را به طور منظم بررسی کنید. با این حال دامپزشک نیز باید حداقل سالی یک بار پرنده شما را معاینه کند. اما همه دامپزشکان صلاحیت کار با پرندگان و یا تجربه کافی در انجام این کار را ندارند. بنابراین قبل از انتخاب دامپزشک باید از صلاحیت او مطمئن شوید.

• در صورت مریض شدن پرنده خود، او را فورا نزد دامپزشک ببرید. پرندگان می‌توانند خیلی سریعتر از سایر حیوانات خانگی بیمار شوند. پس بهتر است دامپزشک هر چه سریعتر آنها را ببیند.

2. در یک ظرفی که به اندازه کافی بزرگ است کمی آب بریزید تا پرنده بتواند خود را تمیز کند.

پرندگان کاملاً قادر به رسیدگی به نظافت خود هستند. پس اگر کاسه به اندازه به کافی بزرگ باشد به احتمال زیاد، پرنده خود را در ظرف آب تمیز کرده و از آن به عنوان حمام استفاده می‌کند. همچنین، پرندگان برای خنک ماندن در هوای گرم نیز حمام می‌کنند، بنابراین مطمئن شوید که زمانی که هوا گرمتر است، آب لازم برای حمام کردن پرنده خود را مهیا کنید.

• در هوای گرم، گاهی پرنده خود را بیرون ببرید. سپس با اسپری روی او آب بریزید چرا که پرندگان عاشق احساس خنک شدن هستند. برای این کار می‌توانید پرنده را درون قفس قرار داده و یا اگر او را روی صندلی می‌گذارید، اطمینان داشته باشید که بال‌هایش بریده شده و توان پرواز نداشته باشد.
• اگر بیرون هوا سرد است، می‌توانید یک سوف بخرید که با مکنده به دیواره دوش شما متصل می‌شود و در داخل خانه امکان دوش گرفتن پرنده خود را مهیا کنید.

3. قفس را به صورت روزانه تمیز کنید.

یک قفس تمیز، احتمال ابتلا به عفونت های باکتریایی، قارچی یا ویروسی را در پرنده کاهش می‌دهد. همچنین حذف منظم مدفوع پرندگان، از جمله اصول مراقبت از پرندگان بوده و برای حفظ سلامت آنها بسیار مهم است. از این رو پرنده‌ای که در محیطی تمیز زندگی می‌کند، بسیار شادتر و فعالتر از پرنده‌ای است که در کثیفی زندگی می‌کند. برای تمیز نگه داشتن قفس:

• به طور مرتب کاغذ آن را عوض کنید.
• فضولات را از روی صندلی ها و اسباب بازی‌ها پاک کنید.
• غذاهای نخورده باقی مانده روی میله ‌های قفس را بردارید.
• فقط با شوینده‌های تمیز کننده اولیه و غیر سمی قفس را تمیز کنید. چرا که پرندگان به راحتی مسموم می‌شوند. پس قبل از استفاده از هر ماده شوینده‌ای مطمئن شوید که آیا این محصول برای پرندگان ایمن است یا خیر.

4. فقط در صورت لزوم بال های پرنده خود را ببندید.

در برخی از پرندگان، مانند طوطی‌ها، این امر برای جلوگیری از حوادث جدی یا مرگبار پرواز در محیط داخلی یا قفس ضروری است. از این رو با دامپزشکتان در مورد بستن بال‌های پرنده خود صحبت کنید. در صورت نیاز، این کار را انجام دهید. چرا که در بیشتر موارد، بال‌های پرنده نیازی به بریدن ندارد.

• توجه داشته باشید که هدف از این کار، محدود کردن پرنده است نه جلوگیری از پرواز کردن او. بنابراین در این پروسه فقط پرهای اولیه پرواز پیرایش می‌شوند.
• ناخن های پای پرنده نیز ممکن است گاهی نیاز به کوتاه کردن داشته باشند، به خصوص در پرندگان بالغ بزرگتر. اما معمولاً ناخن‌های پای پرندگان کوچک یا آنهایی که تازه از تخم در آمده‌اند، کوتاه نمی‌شوند. چرا که پرندگان برای نشستن روی نشیمنگاه‌ها به آنها نیاز دارند. برای مثال ناخن های پا طوطی های بالغ باید کوتاه شود که بهتر است روند انجام این کار را از دامپزشک خود بپرسید.

5. علائم گرما زدگی و سرمازدگی را در پرنده خود بشناسید.

بیشتر پرندگان علائم مشابهی را برای گرما زدگی بیش از حد یا سرمازدگی از خود نشان می‌دهند و شما باید در اسرع وقت نسبت به رفع هر یک از این شرایط اقدام کنید. چرا که در غیر این صورت احتمال مرگ پرنده وجود دارد. به طور کلی، بیشتر نژادهای پرندگان خانگی دوست دارند تا دمای خانه کمی خنک و در حدود 21 درجه سانتیگراد باشد. سایر مواردی که باید برای مراقبت از پرندگان، به آنها توجه کنید نیز عبارتند از:

پرنده گرما زده: این پرندگان هنگام لمس پاها احساس گرما می‌کنند، همچنین ممکن است نفس نفس بزنند. قرمز شدن روزنه بین و نفس گرم نیز از دیگر علائم گرما زدگی در پرنده است. در این وضعیت اضطراری باید فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید.

پرنده سرمازده: این پرنده قوز می‌کند و از پرهای خود برای پوشاندن پاهایش استفاده می‌کند. همچنین پرهایش را پف می‌دهد. در چنین شرایطی باید پرنده را از اتاق یا منطقه سرد دور کنید و او را در مکان گرمتری قرار دهید. توجه داشته باشید که پنجره ها می‌توانند منبع هوای سرد در فصل زمستان باشند.

کلام آخر در مراقبت از پرندگان

در این مقاله به بررسی مهمترین الزامات مراقبت از پرندگان پرداختیم و پنج نکته ضروری را در این خصوص بررسی کردیم. با این حال اگر به طور دائمی از یک پرنده نگهداری می‌کنید باید به نکات دیگری نیز توجه کنید. مثلاً ممکن است گاهی لازم باشد تا کمی شن و ماسه را در دسترس پرنده خود قرار دهید. چرا که آنها از شن برای کمک به خرد کردن دانه های خورده شده استفاده می‌کنند.

در پایان برای اطلاع از سایر اطلاعات مراقبتی پرندگان حتماً سایر مقالات ما را نیز در وبلاگ دانه مارکت بخوانید و انواع دان پرنده و سایر غلات مورد نیاز حیوان خانگی خود را به صورت تازه و ارگانیک از فروشگاه اینترنتی ما خریداری نمایید.