آشنایی با مرغ مگس خوار و چند حقیقت جالب در مورد آن

پرندگان مگس خوار در دنیای جدید، جایی که بیشترین تنوع و تعداد گونه‌ها در آمریکای جنوبی وجود دارد، محدود شده‌اند. اما این پرندگان چه هستند و چه ویژگی‌هایی دارند؟ در این مقاله از دانه مارکت قصد داریم حقایق جالب و شگفت‌انگیز مرغ مگس خوار را کشف کنیم. اطلاعاتی برای آشنایی با مرغ مگس خوار به شما بدهیم. چیزهایی مانند رژیم غذایی مرغ مگس خوار و یا اینکه اگر این پرندگان می‌توانند پرواز کنند، چقدر مهاجرت کرده و با چه سرعتی پرواز می‌کنند. پس با ما همراه باشید.

آشنایی با مرغ مگس خوار

مرغ مگس خوار دارای بدنی فشرده و ماهیچه‌ای قوی و بال‌های نسبتاً بلند و تیغه مانندی است که بر خلاف بال‌های پرندگان دیگر تنها از مفصل شانه به بدن متصل می‌شوند. چگونگی شکل بال به پرندگان مگس خوار اجازه می‌دهد تا نه ‌تنها به جلو، بلکه مستقیماً به سمت بالا و پایین، پهلوها و عقب پرواز کنند و در مقابل گل‌ها شناور شوند و از شهد و حشرات آنها تغذیه کنند. سرعت بال زدن مرغ مگس خوار در طول پرواز جهت‌دار و معلق یکسان است. البته این موضوع به ‌اندازه پرنده بستگی دارد. به عبارت دیگر هر چه پرنده بزرگ‌تر باشد، میزان یکسان بودن سرعت بال زدن آن کمتر است. در نتیجه کوچک‌ترین مرغ مگس خوار بال بسیار سریعی دارد و به‌ سرعت پرواز می‌کند.

جالب است بدانید در Calliphlox amethystina که یکی از کوچک‌ترین گونه‌هاست، ضربان بال پرنده نر حدود 80 بار در ثانیه است. البته ماده که بزرگ‌تر است، با سرعتی در حدود 60 بار در ثانیه بال‌ می‌زند از این رو پرنده مگس خوار یاقوتی دارای سرعت ضربان بال حدود 70 بار در ثانیه در پرنده نر و حدود 50 بار در ثانیه در پرنده ماده بوده و این میزان در پرندگان مگس خوار بزرگ‌تر بسیار کمتر است. به‌ عنوان ‌مثال، مرغ مگس خوار غول ‌پیکر، تنها حدود 10 بار در ثانیه بال‌های خود را بهم می‌کوبد. در واقع به نظر می‌رسد که مرغ مگس خوار بزرگ‌تر نسبت به سایر پرندگان هم اندازه، بال‌های خود را کندتر بهم می‌زند.

نام‌ و گونه‌های مختلف مرغ مگس‌خوار

رنگ‌های درخشان و پرهای بسیار تخصصی بسیاری از گونه‌ها (معمولاً فقط نرها) جان گولد، طبیعت‌شناس بریتانیایی قرن نوزدهمی را بر آن داشت تا به بسیاری از مرغ‌های مگس خوار نام‌های رایج عجیب ‌و غریبی بدهد. جالب است بدانید بسیاری از این نام‌ها هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرند، مانند: عشوه‌دان، پری، ستاره تپه، ستاره چوبی، یاقوت کبود، توپاز، سنگ خورشید و سیلف. در حدود 12 گونه از پرندگان مگس خوار به طور منظم در ایالات متحده و کانادا یافت می‌شوند. فقط مرغ مگس خوار یاقوتی (Archilochus colubris) در شرق آمریکای شمالی تولید مثل می‌کند و شمالی‌ترین مرغ مگس خوار، روفوس (Selasphorus rufus) است که از جنوب شرقی آلاسکا تا شمال کالیفرنیا تولید مثل می‌کند. همچنین مرغ مگس دم پهن (S. platycercus) در غرب ایالات متحده و آمریکای مرکزی و مرغ مگس خوار آلن در مناطق ساحلی کالیفرنیا یافت می‌شود.

نگاهی به زندگی و نحوه جفت گیری

لانه مرغ مگس خوار یک فنجان کوچک از الیاف گیاهی، تار عنکبوت، گل‌سنگ و خزه است که به یک شاخه و یک برگ بزرگ یا یک طاقچه سنگی متصل است. لانه توسط یک ساقه باریک از سطح زیرین طاقچه یا از سقف غار یا آبگذر آویزان می‌شود. فنجان آشیانه که در یک طرف توده‌ای از گل و مواد گیاهی قرار دارد، با وزن دادن دقیق طرف دیگر جرم، در سطح نگه داشته می‌شود. نوک مرغ مگس خوار که برای کشیدن شهد از انواع خاصی از گل‌ها مناسب است که معمولاً نسبتاً بلند و همیشه باریک است. در حالی که نوک خارها (رامفومیکرون و کالکوستیگما)، کاملاً کوتاه است. اما در مرغ مگس خوار نوک شمشیری (Ensifera ensifera) ، این منقار به طور غیرعادی بلند است و بیش از نیمی از طول 21 سانتی‌متری پرنده را تشکیل می‌دهد. البته منحنی منقار در بسیاری از گونه‌ها کمی خمیده است و می‌چرخد.

اکثر گونه‌هایی که به ‌اندازه کافی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، تشکیل پیوند جفتی را نشان نمی‌دهند. این در حالی است که در گونه‌های (کلیبری) و تعدادی دیگر، پیوندهای جفتی شکل‌ گرفته و هر دو جنس وظایف والدینی را بر عهده می‌گیرند. در اکثر گونه‌های دیگر نر از قلمرو خود دفاع می‌کند، جایی که در حال پرواز به ماده‌های در حال عبور با ضربات، خط تیره‌ها و توقف و شروع ناگهانی پرواز نمایش می‌دهد. از این رو اغلب این نر است که در مقابل ماده شناور می‌شود و طوری جهت‌گیری می‌کند که نور، رنگ گلوگاه او را منعکس کند. همچنین نرهای بومی، پرندگان مگس خوار خود و گونه‌های دیگر را تعقیب می‌کنند و به سمت پرندگان بزرگ مانند کلاغ‌ها و شاهین‌ها و حتی پستانداران از جمله انسان شیرجه می‌زنند. شاید جالب باشد که بدانید بیشتر مرغ‌های مگس خوار، به ‌ویژه گونه‌های کوچک‌تر آنها، آوازهای خش‌دار و صدای جیرجیر دارند.

اندازه تقریبی مرغ مگس خوار

به‌ صراحت می‌توان گفت بیشتر پرندگان مگس خوار کوچک هستند. حتی بزرگ‌ترین، مرغ مگس خوار غول‌پیکر (Patagona gigas) در غرب آمریکای جنوبی، تنها حدود 20 سانتی‌متر طول و 20 گرم وزن دارد، یعنی چیزی کمتر از وزن بیشتر گنجشک‌ها. طول کوچک‌ترین گونه، مرغ مگس خوار زنبور عسل Mellisuga، گاهی اوقات Calypte، helenae در کوبا و جزیره کاج، کمی بیشتر از 5.5 سانتی‌متر است که منقار و دم پرنده، حدود نیمی از این اندازه را تشکیل می‌دهند. این‌گونه با وزن حدود 2 گرم کوچک‌ترین پرنده زنده بوده و به ‌عنوان کوچک‌ترین مهره‌دار خونگرم طبقه بندی می‌شود.

پرهای بدن مرغ مگس خوار نازک و اغلب به ‌شدت فلزی هستند و ظاهری تقریباً فلس مانند دارند. جنسیت‌ها در چند گونه از نظر ظاهری یکسان هستند. اما در بیشتر گونه‌ها تفاوت‌هایی دیده می‌شود. نرهای این گونه انواع درخشندگی و تزئینات را در بال‌های خود نشان می‌دهند که تنها رقیب آنها پرندگان بهشتی و قرقاول‌های خاص است. برای آشنایی بیشتر با این رقبا، بد نیست مقاله دیگر ما با عنوان « مرغ بهشتی » را نیز در وبلاگ بخوانید.

تغذیه و رژیم غذایی مرغ مگس خوار

مرغ مگس خوار معمولا در حال نوشیدن شهد است. اما آنها همچنین شیره درختان و حشرات کوچک را نیز می‌خورند. شهد ماده غذایی با انرژی بالا است که به مرغ مگس خوار سوخت می‌دهد، اما آنها به پروتئین بدنساز نیز نیاز دارند. از این رو این پرندگان زمان قابل‌ توجهی را صرف شکار و خوردن حشرات کوچک، عنکبوت‌ها و سایر بندپایان به عنوان غذای پرنده می‌کنند. شیره خواران برای تهیه غذای خود، سوراخ‌هایی را روی درختان ایجاد کرده و ردیف‌هایی از چاه‌های شیره را ایجاد می‌کنند. برخی از گونه‌های مرغ مگس خوار به ‌راحتی از شیره این چاه‌ها میل می‌کنند.

سخن پایانی

در این مقاله سعی در آشنایی با مرغ مگس خوار داشتیم. دانستیم که مرغ مگس خوار کوچک‌ترین پرنده زنده بوده و به ‌عنوان کوچک‌ترین مهره‌دار خونگرم طبقه بندی می‌شود. از این رو زندگی آن پر از چالش‌هایی است که شاید مطالعه در خصوص آنها خالی از لطف نباشد. در پایان یادآور می‌شویم که ما در وبلاگ دانه مارکت به معرفی بسیاری از گونه‌های پرندگان پرداخته‌ایم که می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آنها مطالعه کنید. همچنین برای خرید انواع دان پرنده و غلات ارگانیک به صورت آنلاین، می‌توانید در هر ساعت از شبانه روز، از فروشگاه اینترنتی ما دیدن کنید.